Arap müşrikleri Allah'a inanmakla beraber, hem ondan başka ilahlar ve rabler ediniyorlar, hem de meleklerin atalarının ruhlarının, büyük olarak saydıkları insanların, gökteki yıldızların, âlemin nizamı üzerinde söz sahibi olduklarına inanıyorlardı.
Sayfa 42Kitabı okudu
" Hz.Zerdüşt, tek tanrıya inanan bir dinin elçisi olarak " tevhid inancını" getirmiştir. Zerdüştilere göre Ahura Mazda, alemin tanrısıdır. Alemin gayesi; yalanın, kötülüğün hakikat tarafından yenilmesidir. Alemdeki maddi manevi nizamı yaratan, tabiat kanunlarını koyan Ahura Mazda ( Allah ) 'dır. Ahura Mazda nur'un ve karanlığın yaratıcısı olup eşi ve benzeri yoktur ..."
Sayfa 77Kitabı okudu
Bilge demkeşin anlattığına göre, fî tarihinde çok uzak bir ülkenin padişahına gelen kâhinler ona ülkesinin büyük bir tehlikeyle karşı karşıya olduğunu söylemişlerdi. Sözkonusu tehlike ise, bir yıl sonra doğacak olan ve kurduğu düşlerin hepsi bir anda gerçeğe dönüşüverecek bir çocuktan ibaretti. Öyle ki, çocuk eğer başkentteki bütün evlerin altın olduğunu düşünürse, evler gerçekten o anda altın oluverecekti. Bununla birlikte eğer padişahın fakir olduğunu düşünecek olursa sarayları, köşkleri, atlasları ve altınları o anda hiçliğe karışacak olan padişah parasız pulsuz biri olacaktı. Çocuğu doğar doğmaz öldürmek de olmazdı, çünkü kader artık bağlanmıştı. O hiçbirşey düşünmeyecek olursa, düşünülmedikleri için artık ne dünya ne de kendileri varolabilirlerdi. Bunları işitir işitmez dehşet içinde kalan padişahın emriyle sözkonusu çocuk aranıp bulunmuş ve kırk bir ilim üstadı olan doksan dokuz âlim, gerçek olan ne varsa ona öğretmeye başlamıştı, öyle ki, çocuk bu sayede sadece gerçek olanları düşünecek ve böylece âlemin nizamı aksamayacaktı. Fakat düş kurması yasaklandığı için sonunda bu çocuk mutsuz olmuştu. Onunla birlikte ülkenin de mutsuz olduğunu gören en yaşlı bilgin, günlerce düşündükten sonra nihayet bir çözüme ulaşmış ve çocuğa, düş kurmasının yasak olduğunu, ama insanların düş kurduğunu düşlemesine herhangi bir sakınca olmayacağını söyleyerek ona izni vermişti.
İhtiyar demkeş, ademoğlunun gördüğü her rüyanın, kurduğu her düşün işte bu mutsuz çocuğun eseri olduğunu söyleyip hikayesini bitirdi.
Yine şöyle demiştir: “1. yüzyılda bazı insanlar bunu yaptılar. Günümüzde ise insanların çoğu arasında bu söylem yayılmıştır: ‘Şayet Resûlullah (sav) bugüne yetişseydi, insanları bundan menederdi.’ Oysa asıl Şâri‘in Allah Teâlâ olduğunu biliyoruz ve hiçbir şey O’nun ilminin dışında kalmaz. Şayet bunu sadece bir topluluk için mubah kılsaydı, Peygamber’inin (sav) diliyle onu beyan ederdi. Zira o (sav) Allah’ın dilediği hükümleri tebliğ ediyor, nefsinin arzuları doğrultusunda asla konuşmuyor ve tebliğ edilmesi emredilen hiçbir şeyi unutmuyordu. ‘(Size okuduğu) Kur’ân ancak kendisine bildirilen bir vahiydir.’147 ve ‘Senin Rabb’in unutkan değildir.’148
Yüce Allah sadece âlemin maslahatına olacak şeyleri meşrû kılmıştır. Bunlar ne artırılır ne de azaltılır. Ondan herhangi bir şey artırılır veya ne azaltılırsa yahut Şâri‘in kararlaştırdığıyla tam olarak amel edilmezse o zaman Şâri‘in indirdiği ve kararlaştırmış olduğu hükümlerle amaçlanan maslahat nizamı bozulmuş olur.
Mutsuz Çocuk Hikayesi
Bilge demkeşin anlattığına göre, fî tarihinde çok uzak bir ülkenin padişahına gelen kahinler ona ülkesinin büyük bir tehlikeyle karşı karşıya olduğunu söylemişlerdi. Sözkonusu tehlike ise, bir yıl sonra doğacak olan ve kurduğu düşlerin hepsi bir anda gerçeğe dönüşüverecek bir çocuktan ibaretti. Öyle ki, çocuk eğer
