Aleyna Çekin
@aleynacekinn
Türk Halk Oyunları
Türk Dili ve Edebiyatı
317 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
ADSIZ
Karanlığın rengini bilmem
Aydınlık ne demek?
"Mutlu olmak sevmekse sevmek aydınlık demek..."
youtu.be/Pl10pRtrGQ4?si=... 🍀
"Onun ebediyetle yaşıt olan adını başında taşıyan her şey güzeldir."
Mithat Cemal Kuntay 'ın 
Türkün Şehnâmesinden 'de Gazi Mustafa Kemal'e ithafı...
"HALK OYUNLARIMIZIN ANA FİGÜRLERİ"
İlk yapılacak iş, bilâkis, kalıplı oyunlarımızı bütün unsurları ile oldukları gibi ve hattâ yerli yerinde canlı tutmak, bozulan tarafları zamanla oluyorsa o noktaları yıprantıdan kurtarmak ve her yöreyi kendine has birer «Milli Oyunları koruma ve öğretme» disiplinine bağlamak olmalıdır. Teker teker figürlerin önemini dikkate alırsak kaygılanmakta haklı olduğumuz daha iyi anlaşılacaktır.
Türk Folklor Araştırmaları Dergisi
Ağustos 1957 sayı: 97
Yazan: 
Mahmut Ragıp Gazimihal
Not: Bu vesile ile en sevdiğim zeybeği bırakmış olayım... Dinlemeden geçmeyiniz youtu.be/HytgDfOKb08
Okur Takip Önerileri
Nostaljik denk gelişler 12.8.91
Eskiye, nostaljiye duyulan merakın ötesinde bir histi hep benim için sahaflar ve o sahafların tozlu rafları arasındaki yaşlı kitaplar... Bir kitapçıda aradığın kitabı alıp çıkmakla, rastgele girdiğin bir sahafta saatlerce vakit geçirmek ve senin değil, ruhunun seçtiği kitaplara yeniden sahiplik etmek aynı olamazdı çünkü.
Bir de sahafları birlikte keşfetmeyi sevdiğin çok yakın bir arkadaşın varsa, al o hissi çarp ikiyle!
Beklenmedik karşılaşmalarla sahip olunan o kitaplar, her daim benden önceki sahiplerinin anılarıyla geldiler. Bu; 'kitaplara sahip olmayı değil de, kitapların sahip olduğu bir okur olmayı' önemseyen benim gibi biri için tarifi olmayan bir histi şüphesiz. Sayfa köşelerine karalanmış resimler, hediye edilirken içtenlikle yazılmış bir not, altı çizilen, yüreğe dokunan cümleler, önceki sahiplerinin ruhunu tanıyormuş hissi verdiler bana hep.
Tanımadığım insanların parmaklarının dokunduğu sayfalara dokunmak, yeni bir kitapla tanışma hazzının yanında yeni bir insanla da tanışmak demekti benim için.
Belki de bu yüzden kendi kitaplarıma da kendimden izler bırakmayı seviyorumdur. Notlar yazmak, satırları çizmek zor gelmiyor bu yüzden. Olur da benden sonra benim kitaplarım da aynı hisleri başka birine yaşatır diye... Belki bu iletim, şehrinizde saklı kalmış sahafları keşfetmenize ve yeni anılara şahitlik etmenize vesile olur...
Tesadüfen denk geldiklerinizi görebilmeniz ve hissedebilmeniz dileğiyle...
youtu.be/CNCWfWKIU4c
*Bu güzel şiiri bir de sevgili Nevzat Yılmaz'ın yorumu eşliğinde okuyun derim. Büyüleyici bir yanı var.*
Bir safâ bahş edelim gel şu dil-i nâşâda
Gidelim serv-i revânım yürü Sa’dâbâda
İşte üç çifte kayık iskelede âmâde
Gidelim serv-i revânım yürü Sa’dâbâda
II
Gülelim oynayalım kâm alalım dünyâdan
Mâ-i tesnîm içelim çeşme-i nev-peydâdan
Görelim âb-ı hayât aktığın ejderhâdan
Gidelim serv-i revânım yürü Sa’dâbâda
III
Geh varup havz kenârında hırâmân olalım
Geh gelüp Kasr-ı Cinân seyrine hayrân olalım
Gâh okuyup gâh gazel-hân olalım
Gidelim serv-i revânım yürü Sa’dâbâda
Nedim
Var iken yüzün güle meyl eylemez dil bülbülü
Ârife bir gül yeter lazım değil tekrâr gül
"Senin yüzün varken gönül bülbülü gülle ilgilenmez; anlayışı olana bir gül yeter, başka gülün gereği yoktur"
Necâtî Bey
Divanlar Arasında
" Tehlikeli sayılmam artık, kalbimi kalın bir kitabın arasında kuruttum..."
Didem Madak
Günlerimiz tohumlardır avuçlarında çocukların...
Kadın, erkek, çoluk çocuk
Ekmek hepimize yetmiyor
Kitap da öyle
Ama keder
Dilediğin kadar
Yorgunluk da göz alabildiğine
Hürriyet hepimize yetmiyor
Hürriyet hepimize yetebilir
Günlerdir içimde düğüm düğüm olan şeyleri gücümün yettiğince dile getirmek istiyorum.
Saniyelerin yavaşlayıp geçmek bilmediği, aklımızdan asırlar da geçse atamayacağımız korkunç bir anın içindeyiz. Ülkece verdiğimiz ilk sınav elbet değildi. Üzücü olan ise asla son olmayacağını bilmek. Yıkılan yuvalarla birlikte vicdanların da o enkazların altında
"Halkı fakir olan zalimlerin sarayları er geç yanar. Alev almamış tek bir saray yoktur dünyada. Kimini gerçekten alevler sarar, yakar, kimi paçasından tutuşur yanar. Ama her saray mutlaka yanar."
Başkalarının Tanrısı 
Mine Söğüt
Trajedi artı zaman eşittir komedi.
"Bir çöp kamyonu gelip her şeyi öğüttü. Söylemek istenip de zihinde defalarca tekrarlanan şeylerin, söyleyerek olmayacak, sayfalarca yazılan ve her defasında buruşturulup fırlatılan kağıtların, yakılıp yakılıp söndürülen sigaraların, soğuk havalarda parklarda gezen insanların ya da onlara tanıklık etmek zorunda kalan ağaçların sonu gibi bir son oldu bu..."
2022'nin son kitabı, " 
Yumuşak Oda", sevgili 
Dinçer Apaydın hocamdan imzalı... Öykü sever tüm okurlara benden tavsiyedir.🙏