Bazen alıp başımı gidesim geliyor…
Sanki gidince geçecekmiş gibi…
Hikmet Anıl Öztekin
Ne gönlün dilini bilen var, ne dilin gönlündekini. Karanlık bir kalabalığın arasında taşlara çarpıyor aklım… Alıp kendimi yollara vurasım, alıp başımı bu hengameden uzaklara gidesim geliyor. Gözden, gönülden ırak topraklara "yorulmayacağım, boğulmayacağım bir çağa..."
Huzeyfe Mücahid Osmanoğlu
Başımı alıp çekip gidesim geliyor, her vardığım sonun bir ilk adım olduğunu bile bile...
Sayfa 55
Başımı Alıp gidesim geliyor bir bilinmezliğin içine.
Kayıp olmaktan fazlasıyla farklı.
Başımı alıp çekip gidesim geliyor ama...
Nereye gidecektim? Ne evim, ne param, ne de beni düşünen insanlar vardı yeryüzünde.
Sayfa 137
Alıp başımı gidesim geliyor...
Yürürken yolda oturmuş kendi kendine konuşan bir deli vardı hayatımda kıskandığım tek insan olabilir...
ŞiirZen
ilginç Halkız gerçekten !
Kavgaların en çok 'ne bakıyon len' diye çıktığı bir ülkede, otobüslere karşılıklı koltuk yapmak çok mantıklı gerçekten 😀
Dişini fırçalayan erkeği bulmuş da, macunu ortadan sıkmayanını istiyor. Bak bak lükse bak😀
Arabada kemer takmak zorunluyken otobüslerde milletin ayakta gidebilmesini bana bir anlatın😀
Türklere özgü ikna şekli, ölümü
Ağlıyorum, korkuyorum, gülüyorum, seviyorum, kabuğuma çekiliyorum, insanlara karışıyorum...
Bir şarkı duyduğumda anılardan kopup gelen dalıp uzaklara gidiyorum. Kırgınlıklarım, affedemediklerim ummadık anda göğsüme oturuyor. Haksızlığa isyan edip, çaresizliğimde kendime zarar veriyorum.
Hep bir alıp başımı gidesim var, bir o kadar da kalasım.
En çok sevdiklerimden yediğim tokatlar koysa da onları kaybetmekten hele ki sarıldıklarımı yitirmekten korkuyorum. Yalnızlığımda hayallerime sarılıyorum yıllar geçiyor bir bakıyor aynı yerdeyim. Hayatımın kahramanı olmak, hayatının kahramanını arayanlara el olmak istiyor, bir türlü ayağa kalkamıyorum.Bazen yüreğim buz kesiyor kendime şaşıyorum. Birileri geliyor, birileri gidiyor; bir şeyler başlıyor bir şeyler bitiyor.
Her şeye rağmen tüm duygularım, karmaşıklığım, pişmanlıklarım, hayallerim ve buraya sığmayacak çok daha fazlasıyla yaşamaya devam ediyorum. 
Aret Vartanyan