Sa'd b. Ebi Vakkâs'tan anlatıyor: "Bedir günü kardeşim Umeyr, şehid olmuştu. Ben de ona karşılık Saîd b. el-As'ı öldürüp kılıcını aldım. Muhammed'e götürerek, ona: "Ey Allah'ın elçisi! Bu müşriklere karşı gönlümü yatıştırdı. Bu, Saîd b. el-As'ın kılıcıdır. Onu bana hibe et!" dedim. Muhammed: "Git onu ganimetlerin içine koy, çünkü bu kılıç ne senin ne de benimdir." buyurdu. Ben de kılıcı yerine koyup geri döndüm. Ama, o sırada da kardeşimin öldürülüşüne ve kılıcımın benden geri alınışına ne kadar üzüldüğümü bir Allah bilir. Henüz biraz yürümedim ki, Muhammed Enfal suresi 1. Ayetin geldiğini söyleyerek: "Sen benim değilken bu kılıcı benden istemiştin. Ama şimdi benim oldu. Git kılıcını al, artık o senindir." buyurdu."
ENFAL SURESİ 1. AYET: "Sana, ganimetlere dair soru sorarlar, de ki: "Ganimetler Allah'ın ve Peygamberindir. İnanıyorsanız Allah'tan sakının, aranızdaki münasebetleri düzeltin, Allah'a ve Peygamberine itaat edin."
Kaynak: Tirmîzî, Tefsir, 8; Ebu Dâvud, Cihâd, 156; Fahreddin er-Razi, Mefatihu’l-Ğayb.