Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
Biliyorum değilim kalbinde taht kuran,
olsun, "Allah'tan umut kesilmez" diyor kur'an...
Ümit Ile Korku Arasında...
Her şeyin flulaşması için gerekli vakit sadece 1-2 dakikaydı.
Hafif karın ağrısıyla geldiğim kütüphanede hızlı bir şekilde yerime kurulduktan sonra karın ağrıma rağmen açtığım kitabın satırlarını hızlı bir şekilde okuyor kalemle altını çiziyor tam sınav modunda ilerliyordum.Sessizde olan telefonumun titredigini fark ettiğimde yabancı bir numara
Yetiştiril(e)meyen Fidanlar
İlköğretimi, okul derecesi olarak “ilk beşte” bitiren bir öğrenci olarak ortaokula kaydım yapılmıştı.
Orta okulda her derse ayrı öğretmenin girmiş olması beni -az da olsa- derslerden soğuttu. Zira her öğretmen ayrı bir karakterdi ve bu durum beni yoruyordu. Ergen aklımla hem kemdimle hem de öğretmenlerin karakterleri ile cedelleşip durdum. Nihayet
Bizde bir söz vardır;
"Allah'tan umut kesilmez, yarın ne olacağı bilinmez!"
Oysa ne güzel demişler..
Dil, Nasip diye söyler, kalp Allah'tan umut kesilmez ..