Cemal Safi, hece ölçüsünü çok iyi kullanan bir halk şairidir. Şiirde bir zirve değil belki ama doğal bir yeteneği var, şair ruhlu yaradılmış. Ayrıca hemşehrimdir. Hatta yıllar önce bir Cemal Safi etkinliğinde kendisine şu şiiri yazıp, okumuştum.
Samsun’un şairi, hoş geldin şehre,
Cümlen daim olsun, yaz Cemal Safi
Gönül dünyan benzer coşkun bir nehre;
Söylenmez üstüne söz Cemal Safi
Sevda denen derdi, okudun bize
Her yürek atışı senden bir dize
Şiirin aşk üfler; hissiz, kalpsize
Karasevdalarda, iz Cemal Safi…
Bu kitabında daha önceki kitaplarını bir araya getirmiş ve çoğu bestelenen şiirlerini tek kapakta toplamıştır.
Şiirlerinin çoğu Orhan Gencebay bestesidir. Ayşen, Almina, Ne Kaybederdin?, Bilseydim, Ya Evde Yoksan?, Bulunur, Git...
Ayrıca sanat müziği formunda Vurgun ve İmkansız da unutulmazlar arasındadır...
Abdülhak Hamit Tarhan’ı mı?
İşte bu büyük bir yanılgı.
Belki de Abdülhak, içindeki duygu çeşitliliğine değinmek istemişti. Ama tezat diyorsak eğer akıllara bi çelişki gelmeli. Yazıların konusundan çok şairin kendi ile olan çelişkisi ¿
İşte 
Cemal Safi burda söz sahibi.
Bi insanın kendi ile çelişmesi başlı başına bir
