Beş yaş insanın en olgun çağıdır; sonra çürüme başlar.
Sayfa 5Kitabı okudu
"Hakikat, bebeğim; ölümü aydınlatırken hayatı gölgeler."
Siz de düşünürseniz, seçme özgürlüğü zannettiğiniz şeyin ekseriyetle ölümlerden ölüm beğenmek olduğunu fark edeceksiniz.
"Bana bu gece bir hikâye anlatır mısın? Eskiden olduğu gibi."
"Elbette." Ceketini çıkartıp yanıma kıvrıldı babam. "Sana eğlenceli bir masal anlatayım öyleyse."
"Hayır. Hüzünlü bir hikâye anlat bana."
"Hüzünlü mü? Niye ki?"
"Babacığım," dedim. "Sen de biliyorsun, vakit mutlu hikâyeler için çok geç."
Suç işlerken sadece yoksullar bir sebebe ihtiyaç duyar. 
Sayfa 21 - Alfa, 1.Baskı Ekim 2021Kitabı okudu
"Yarının Tarihi. Hmm, Zweig okuyorsun ha? Güzel mi?"
"Fena değil," dedim. "Kimi hümanist sanatçı ve düşünürlerin biyografilerinden oluşuyor. Rimbaud, Valery, Gauguin, Tolstoy... Hepsi hayatının bir döneminde her şeyi geride bırakıp başka bir yerlere gitmiş, biliyor musun? Tolstoy hariç. O da içten içe hep çekip gitmek istiyormuş ama bir türlü cesaretini toplayamıyormuş. Nihayet seksen küsür yaşında, tamamdır artık, gün bugündür diyerek pılını pırtısını toplamış ve gitmiş tren istasyonuna. Sonra tren gelmiş ama o hiç yerinden kıpırdamamış..."
"Niye? Son dakikada vaz mı geçmiş yine?"
"Hayır," dedim. "Treni beklerken ölmüş."
Sence aşk diye bir şey var mı baba?'
...
"Tanrı gibi düşün,' dedi babam.
'İnanıyorsan var olup olmaması pek önemli değildir. Ayrıca en büyük inkarcının da en inançlının da içinde bir nebze kuşku vardır.
Ve elbette ki aşk da Tanrı'da ölümsüzdür
"Ben de çok üzgünüm," dedi Hatice abla, "ama hayat böyle."
"Hayatı anlıyorum," dedim. "Sadece kabullenemiyorum."
Her neyse; hayat her durumda sonu kötü biten bir hikâye değil midir zaten?
Sayfa 224Kitabı okudu
Hiçbir şey, hiçbir zaman daha iyiye gitmezdi. Sadece insan için daha rafine sarhoşluk yöntemleri geliştirmek mümkün olabilirdi.
Sayfa 152Kitabı okudu
İnsanların ruhunu çürümeye mahkûm etmek, onları içki şişelerinde, hayal dünyalarında teselli aramaya itmek çok daha büyük bir suçtu ve bunu yapanların ikiyüzlülüklerini, sığlıklarını suratlarına çalmak istiyordum.
Sayfa 91Kitabı okudu
'Neden Adalet?' diye sordum, 'Neden sevmiyorsun beni hiç? Sevilemeyecek kadar çirkin miyim ben?'"
"'Metin Bey,' dedi bana, 'Siz çok iyi bir insansınız. Elbette bir kadının bütün sevgisini hak ediyorsunuz. Size bunu veremediğim için beni affedin. Ben aşkı hayattan çok ölüme benzetirim... ve insan bir kere ölür.'"
Gülmek, hayatla yüzleşmekten korur onları.
Sayfa 17Kitabı yarım bıraktı
En iyisi, düşünmeyi bırakmaktı. Herkesin söylediği gibi zaman her şeyin ilacıydı; yalnızca bazı ilaçların aşırı dozu ishalle, zamanınki ölümle neticeleniyordu.
Sayfa 67Kitabı okudu