Bu metin İngilizce dilinden otomatik olarak çevirilmiştir. Orjinali Göster
"'Les Fleur Du Mal''ı gerçekten anlamıyorum.. Ben sadece... onu okurken sarhoş olmuştum!"
Bu gerçekten çok ağır geliyor. Hikâyenin ortaokul öğrencileri üzerinden anlatılması pek hoşuma giden bir şey olmasa da temalar ve mesaj oldukça bağdaştırıcı. Yine de belki ortaokul öğrencileri kötü bir seçim değildir. Ergenliğe yeni girmiş birinin gerekli karakterizasyona nasıl uyduğunu görebiliyorum.
Bu arada, "Saeki-san, ona karşı her zaman tek taraflı bir sevgim vardı... O benim ilham perimdi ve ona bir melek gibi tapardım... Onun bir melek olarak kalmasını istedim sonsuza kadar... Gerçek kişiyle yüzleşmek istemedim..." bu cümle, kendine yaptığı bu itiraf şu ana kadar en sevdiğim şey.
Bana 'Sevme Zamanı' adlı eski bir filmi hatırlattı; Metin Erksan'ın Sevmek Zamanı adlı şarkısı ve ayrıca Massive Attack'ın "Spoils" adlı şarkısı da bu şarkıda yer alıyor. her ikisi de aynı şeyle ilgilidir: Zihninizde idealleştirdiğiniz ve putlaştırdığınız birini veya bir şeyi, gerçek şey veya kişi yerine sevmek eylemi. Aku no Hana'nın bunların Japonca eşdeğeri olabileceğini düşünüyorum, ancak sonraki ciltlerde çeşitleneceğini ve bu yöne odaklanmayacağını hissediyorum, bu utanç verici olur çünkü böyle bir hikaye için mükemmel çerçeveyi ortaya koyuyor. eğer bu yolda devam ederse. Ama tahminimce bundan ziyade kötülüğün çiçeklerine, iç karanlığına ve duygulara odaklanılacak. Yine de bu mangayı seviyorum.
Kader koc 
Melike Eryılmaz @kitapsohbeti ve bir kaç arkadaşımla beraber okumuştuk. Eğer okumadıysanız sizde mutlaka okuyun. IVY ve BISHOP' a hayran kalacaksınız. Neyse ROANOKE KIZLARI'na gelelim. Konusu çok ilginç geldi bana. Kitabın başında bi soyağacı var. Benim gibi durup incelemeyin yoksa daha kitap başlamadan konuyu az çok tahmin edersiniz ve heyacanını biraz kaybedebilirsiniz (ki bende öyle oldu ve aradığımı bulamadım). Zaten okuduğum iki kitaptan dolayı çıta çok yükseklerdeydi. Kısacası güzel, akıcı ama... Ama işte... Neyse kitap dolu günler diliyorum efendim.
