Hakikaten Osmanlı'da halk, başlığın şekline ehemmiyet verirdi. Halkın bu hassasiyetini Fransız Tarihçi 
Jacques Benoist-Méchin 'in yazdıklarında da görmek mümkündür:
"Şapka, kasket, genel olarak vizieri olan bütün başa konan şeyler, müslümanlarca; hıristiyanlığın pisliğini taşıyordu. Türkleri şapka taşımaya zorlamak, onları günahkârlar düzeyine indirgemeye mecbur etmekti. Bu aynı zamanda onları namaz kılarken de başlarını çıkarmaya mecbur etmekti, ki bu Allah'a karşı saygı noksanlığı olurdu, çünkü Batı usulü başlık, kenarları ve vizieri dolayısıyla alnının secdeye değmesine engel olmaktaydı."
Her şeyin fazlası zarar...
"Duygularımız hiçbir ifratı kabul etmez. Çok fazla gürültü bizi rahatsız eder; çok fazla ışık gözlerimizi kamaştırır; çok fazla yakınlık ve ya uzaklık görüşe engel olur. Lafı çok uzatmak ve ya çok kısa kesmek, söylenen sözün değerini azaltır. Çok fazla zevk; ıstırapla neticelenir."
Soru#1. 'İlim Öğrenmeye engeller...'
İlim öğrenmede sürekli karşıma engeller çıkıyor. Ne yapmalıyım? Sorusuna naçizane cevaben:
"Ayağına batan dikenler aradığın gülün habercisidir" diyor Mevlâna. Bu bağlamda ilim için çıkacağın yolda dikenin varlığını kabul etmeli insan. Engeller elbet olacak. Olacak ki gülün güzelliğine vardığında ilmin dahi tadını damaklarında hissedercesine (-misâli) yaşayabilesin. Engeller nedir veya ne derecededir(kişiye göre farklılık gösterebilir) iyi bir teşhis gerektirir. İyi teşhis sağlıklı tedavi döndürür... Ve tedavi sırasında dahi ağrılar-sızılar(engeller) söz konusu olmaya devam edecektir. Bu durum ilme yürümeye engel değildir. Yolcunun amacı şayet menzile varmaksa( zaferden değil, seferden sorumlu olduğunu unutmamalı) gayrette musirr ve müstağni olmaya devam etmeli. Ve son olarak
İlim, yolculuğunda fedakarlık gerektirir. Bu fedakarlığın en güzel şekli ilmin zekâtı olan ilimledir. Öğrenme potansiyelinin kendinde etkili olmasını isteyen ilim yolcusu öğretme potansiyelinide de aynı anda devreye sokmalı. İlim eşittir bir insan misâli, iki ayağı üzerinde durmakla; bir ayağı öğrenmeye bir ayağı öğretmeye yürümeli ki engeller gölgede kalsın. Varmak istenilene... "ve Rabbim! İlmimi artır." deyip şükrünü de asıl sahibine teslim etmek gerekir...
..ki insan, insan-a misâfirliğini edâ edebilmeli...
