Kitapyiyenler son zamanlarda okuduğum en farklı romandı. Annelik, koşulsuz sevgi, zor kararlar, etik ve kadının toplumdaki konumu dahil birçok konu içeriyordu. Hem akıcıydı hem de bazen içimi darladı. Aynı anda feminist bir distopya ve de Nail Gaiman fantastiği okuyor gibiydim.
Kitabın başlarında hikayeye girmem biraz zaman aldı ama sonrasında kitabı elimden bırakamadım. Devon’un yaşadıkları, yaptığı seçimler ve bunların sonuçları okurken insanı etkisi altına alıyor.
Anne olmak ve sevgi Devon’un yaptıklarını haklı çıkarır mı? Devon ve Cai’nin çarpık ilişkisi bazı kısımlarda rahatsız ediciydi. Yine de öyle bir geleneğin içinde anneliğe ve evlatlarına tutunmuştu.
Kitap boyunca Devon için, onun adına kararlar verilmesine ve geride bıraktıklarına üzüldüm. Kitapyiyenlerin dünyasını ve kurallarını anlayana kadar da geçmiş ve gelecek arasında gidip gelmeye başlamıştık. Bu sayede kitabın ilk 100 sayfasından sonrası çok daha ilgi çekiciydi.
Kitabın gotik havası hikayeyle de birleşince ağırlık katmıştı. Akıcılığa rağmen o ağırlığı hissedebiliyorsunuz.
Kitapyiyenler herkese hitap eder mi emin değilim. Ben severek okudum ve siz de farklı türlerde kitaplar okumayı seviyorsanız bu kitaba bir şans verin
