Yıldızlar susup dinlesin sessizce!
Sevdiğim her şeyi yalnız sevdim –
.
küskünüm kıyılarına
Ey sümbül adası! Erguvan Zante!
“Isolo d’oro! Fior di Levante!”
.
Annabel Lee
Senelerce senelerce evveldi
Bir deniz ülkesinde
Yaşayan bir kız vardı bileceksiniz
İsmi; Annabel Lee
Hiç birşey düşünmezdi sevilmekten
Sevmekten başka beni
O çocuk ben çocuk, memleketimiz
O deniz ülkesiydi
Ben, sonsuz gezgin umutsuzluk denizlerinde!
Sevilmek mi istersin? – sakın sapma
Şu anda gittiğin yoldan ayrılma!
Şimdi neysen, olduğun gibi ol da
Olmadığın hiçbir şeye kapılma.
Davranışın, inceliğin böylece
Güzellikten de güzel – dünyamızda
Sonsuz bir övgü konusu olacak
Ve sade bir görev olacak aşka.
"Tüm dostlar uçup gitti, uçan umutlarım gibi."
ŞARKI
Seni gördüğüm o gün, düğün gününde –
Parlıyordu al aldı yanakların,
Dünya bütün bir sevdaydı önünde
Mutlulukla sarmaş dolaştın.
Alevli bir ışık vardı gözünde
(Bilinmez, kim bilir neydi)
Üzgün gözlerimin şu yeryüzünde
Gördüğü tek albeniydi.
Utançtansa yanağındaki allık
Gelip geçer o zaman,
Ne ki daha beter yanıp tutuşan
Bir alev var adamın göğsünde, yazık.
Seni gören adamın, düğün gününde;
Parlıyordu, al aldı yanakların.
Dünya bütün bir sevdaydı önünde,
Mutlulukla sarmaş dolaştın.
Şimdi neysen, olduğun gibi ol da
Olmadığın hiçbir şeye kapılma.
_