Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Üstü kaldı.
"Bir gün aklına gelecek olursam,
Bana şiir ısmarla.
Eylül'ü konuşalım."
Artık sadece kıyıda köşede kalmış kitaplar için inceleme yapma kararı almıştım. Yalnız beni şiire gerçek anlamda bağlayan bu kitabı da incelemek istedim.
Ortaokulda iken yaklaşan Anneler Günü için okulda bir şiir yarışması düzenlenmişti. Elbette ben de
Ramazan girmeden kitabı okumak üzerine düşünmek ve Ramazana daha hazır girebilmeyi isterdim.
Hocam kendine has üslubuyla yazılarını en sade şekilde anlatmış ve ayetlerle desteklemiştir.
Ramazan imsaktan iftara kadar mideyi aç ve susuz bırakmak değil aynı zamanda Allah’ın yasakladığı ne varsa hepsine karşı oruç tutmaktır. Oruç cennette derece kazanmak için ve zorlandıklarımızı kolaylaştırmak için sanki bir merdiven görevi görüyor. Oruç zengin ile fakiri aynı sofrada buluşturup kardeşlik bağını kuvvetlendiriyor.
Bize farz kılındığı gibi bizden önceki ümmetlerede farz kılınmış, kat kat sevap kazandığımız diğer zamanlarda yaptığımız nafilelerin ramazan ayında farz kadar sevap kazandırdığı önemli bir ibadetimiz. Ramazanı Allah’ın rızasını kazanarak geçiren her müslüman için bayram gerçek bir bayram olma anlamı kazanıyor.
Ve bayram, aristokratların, burjuvanın keyif günü değil, sahip olunan bölüşüldüğü, zenginle fakirin aynı safta namaza durduğu kardeşlik günüdür.
Bugün Halepte, Musulda, Gazzede, Kahirede, Mısır zindanlarında, Doğu Türkistanda, Arakanda kamplarda da bayram...
Yine bu bayram anneler geçen yıl elini öpen oğlunu, genç kadınlar eşlerini hatırlayacak, çocuklar bayram namazından babasının kolunda eve dönen arkadaşlarına bakıp şehid babasını düşünecek. Bombalarla yıkılmış şehirlerin kan ve barut kokan sokaklarında sürgünde vurgun yiyen çiçekler gibi biraz hüzün, biraz neşe, biraz baba hasreti, biraz şehid evladı olmanın gururuyla dolaşacaklar.
Annem gençliğinde bu kitabı çok seviyormuş. Anneler günü hediyesi olarak aldık. Baskısı yok normalde kitabın.
Okudum ve açıkçası kahkaha attım çoğu yerde. O kadar çok mantık hatası vardı ki. Komik geldi kitap. Dini bir eser, eski zamanda yazılmış. Mantık hatalarını görmezden gelirsek kitap kendini gerçekten okutuyor. Ne olacak diye insan merak ediyor. Sıkıcı bir kitap değildi. Bazı sahneler dediğim gibi komikti. Yine de okunabilir bir kitap.
Filmini izledim ben okumasam da olur diye düşünenler varsa hemen atsın bu düşüncelerini. Daha önce eğer kitap yazarsam Kafka'nın Dava'sı gibi üslup kullanırım diye düşünmüştüm. Şimdi Sol Ayağım'dan da esinlendim. Kitap tamamen şükür sebebi, minnet nesnesi. Bu arada çok güzel anneler günü hediyesi olabilecek bir eser. Kitaba gelecek olursak, Brown beyin felciyle dünyaya gelir, annesi yardımıyla ilk harfini çizer ve yolculuğu, zaman zaman umutsuzluğu, mutluluğu burada başlar ve otobiyografi yapmaya uzanan sürecini anlatır. Tâbi ki bunları yaparken kullandığı organı Sol Ayağı
Bu kitabı özellikle bugün okumaya karar verdim. Kitap yaşanmış bir olayı ele alıyor, eskiden yaşanmış ve şimdi yaşanan. Anneler gününe özel bu kitabı seçiyor olmam, kitabın karakteri Barış gibi içeride yüzlerce çocuğun olması. Gözünü içerde açanlar, hayatı içerde tanıyanlar için anneler günü kavramını düşündükçe annem kusura bakmasın anneler gününü kutlamıyorum. Daha önce kadınlar günü için yazdıklarımı(#64493542) alın buraya uyarlayın. Çocukların hapishanede büyümediği, dışarda büyüyenlerin de yaşama haklarının elinden alınmadığı, annelerinin günlerini rahatça kutlayacakları günlerin tez zamanda gelmesi dileğiyle.
Roman Feride Çiçekoğlu’nun hayattan bir kesit diyebiliriz. Çiçekoğlu, 4 yıl cezaevinde kaldığı sürede içerideki kadınları, çocukları, gardiyanları ve müdürleri çok ince ve detaylı gözlemlemiş ve böylece ortaya demir parmakların soğukluğunu hissettiğimiz, Barış’ın saflığına dokunduğumuz bir kitap ortaya çıkmış. Hayatı hapishanede tanıyan çocuğun gözünden anlatılmış her şey.
Kitabın dili, anlatış tarzı o kadar güzel ki, tek seferde okunabilir ama bence tek seferde okumayın. Anlatılan şeyler o kadar basit değil çünkü. Filmi de varmış, okuyun izleyin, hatta Grup Yorum'un şarkısı dahi var. Bazı acıların diri durması gerek, bazı acıların unutulmaması gerek.
Bazı çocuklar annelerinin karnında büyürken bazı çocuklar yüreğinde büyür.
Will'se annesinin yüreğinde büyüyen bir çocuktu..
Ellen haber yapmak için gittiği bir hastanede tanıştı oğluyla. Will hastanede yatan kalp hastası bir coçuktu.
İnsanlar neden Will'i evlat edinmek istediklerini sorduğunda Ellen'in tek cevabı "bana bakışıydı" oldu.
Anne olmak hiç bu kadar iyi gelmemişti. Anne olmak adeta Ellen'nin kışına bahar getirmiş , yaşam hücrelerini yenilemişti.
Ta ki posta kutusunda "kayıp aranıyor" ilanını görene kadar !
Ellen'in yüreğinde büyüttüğü oğlunu karnında büyüten annesi arıyordu.
Ne yapacaktı şimdi ? İçi titriyordu , yüreği yerinden çıkacakmış gibi kalbi çarpıyordu.
Olayın üstünü örtmeyi düşündü bir an.
Ama Ellen'de bir anneydi artık ve olayın üstünü bu şekilde örtemezdi !
"Anne kalbi" sakin başlayan , papatya çayınızı demleyip içerken okuyabilceğiniz bir kitapken sonlara doğru gerilimi , heyecanı artan bir roman. Hele bir anneyseniz size annelik duygularınızı sorgulatacak , "ben olsaydım ne yapardım"? dedirten bir hikayeye sahip.
Kitabın şaşırtıcı sonuysa yüzünüzde küçük bir tebessüm bırakabilir.
Anne olmanın karnında büyütüp doğum yapmakla olmadığını , bir çocuğu büyüten şeyin sadece insanın insana verebileceği en basit "sevgi" denen şey ile mümkün olabileceğini Ellen ve Will'de bulacaksınız.
Tüm kadınlar yüreğinde büyütebildiği kadar "anne"dir.
Yüreğinde büyüten tüm annelerin "anneler günü kutlu olsun".
