_Uyanmanız için ne kadar çok tiksinti biriktirmemiz gerekiyor?
_Nerede tükettin ömrünü? Bir hareketin hatırası, bir tutkunun işareti, bir maceranın parıltısı, güzel ve firari bir cinnet - geçmişinde bunların hiçbiri yok; hiçbir sayıklama senin ismini taşımıyor, seni hiçbir zaaf onurlandırmıyor. İz bırakmadan kayıp gittin; senin rüyan neydi
ANTİ-PEYGAMBER
Fiiliyatımızın kaynağı, kendimizi zamanın merkezi, nedeni ve sonucu zannetmeye bilinçsizce meyilli olmamızdadır. Reflekslerimiz ve gururumuz, teşkil ettiğimiz et ve bilinç parçasını bir gezegene dönüştürür. Eğer dünyadaki konumumuzu doğru olarak anlayabilseydik; eğer kıyaslamak, yaşamak'tan ayrılmaz olsaydı, mevcudiyetimizin ufaklığının açığa çıkması bizi ezerdi. Ama yaşamak, kendi boyutlarına karşı körleşmektir.
Sayfa 13Kitabı okuyor
ANTİ-PEYGAMBER
Amaçtan, bütün amaçlardan koparılmışım; arzularımın ve burukluklarımın sadece formüllerini muhafaza ediyorum. Sonuca bağlama eğilimine direndiğim için ruhu yendim; tıpkı hayatı da, onun içinde çözüm aramaktan dehşete kapılarak yendiğim gibi...
Sayfa 13Kitabı okuyor
Bir Müslüman'ın kimliği basit olarak sadece Müslüman olmaktan ibarettir. Onun kimliği Allah indinde kul, Peygamber indinde ümmet, Din indinde de Müslüman olarak ortaya çıkar. Oysa günümüz ulus-devlet tanımı içinde insanlar başka kimliklere de sahip çıkıyor. İşin içine ideolojiler de karıştırıldığında bir insanın kimliğini belirlemek karmaşık ve çapraşık süreçleri gerektiriyor. Kimliklerin böylece karmaşık ve çapraşık biçimde ortaya çıkmasının sonucunda ve işin içine ideolojilerin değer yargılarının da girmesiyle, insan kendine belirlediği kimlik içinde de rahat bırakılmıyor. Meselâ kendini "Müslüman" kimliğine layık gören birisi başkası tarafından anti laik olarak veya tutucu, gerici, bağnaz vb töhmet altında bırakıcı keyfî etiketlerle yaftalanabilmektedir. Bu adlandırmalar elbette, bir yandan kümeleşmeyi derinleştirirken, aynı zamanda toplumsal huzuru da dinamitlemiş oluyor.
Sayfa 12 - (2014 Basım)Kitabı okudu
ANTİ-PEYGAMBER
Her insanın içinde bir peygamber uyuklar ve o uyandığında, dünyadaki kötülük biraz daha artar...
Vaaz verme çılgınlığı içimizde öylesine yer etmiştir ki, korunma
içgüdüsünün bilmediği derinliklerden doğar. Her insan, kendinin bir
şey önereceği anı bekler: Ne önerdiği önemli değildir. Bir sesi vardır
ya, o yeter. Ne sağır ne dilsiz olmanın bedelini pahalıya öderiz...