MS 2. yüzyılda yaşamış olan Arrianos, Bithynia'nın Nikomedeia kentindendi. Hadrianus döneminde Kappadokia'da idareciydi. Stoacı Epiktetos'un öğrencisi olan Arrianos, hocasının konuşmalarını biraraya getirerek yayımlamıştır; ayrıca coğrafya, avcılık, ve askerî taktiklerle ilgili yayınlar da yapmıştır. Arrianos daha çok İskender'in Anabasis'i (Aleksandrou Anabasis) adlı eseri ile bilinir. Yedi kitaptan oluşan bu eserin ana kaynağını İskender'in tarihçileri I. Ptolemaios (İskender'in en yakın generallerinden, ilk savaş tarihçisi, İskender'in ölümünden sonra Mısır'daki Ptolemaios'lar Kraliığı'nın ve krallık hanedanın kurucusu) ve Aristobulos oluşturur. Arrianos'un, eserlerinde, Ksenophon'u taklit ettiği iddia edilmektedir.
Sayfa 107 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Sofist (σοφισταί)
"Sofist" sözcüğünün ilginç bir tarihi vardır. Σοφιστής, aslında basitçe "bilge" demektir. Herodotos'ta "sofistler" Solon, Pythagoras ve Orphiklerdir; Arrianos'ta ise Hintli brahmanlardır, o bunları "gymnosofistler", yani çıplak bilgeler diye adlandırır. Yedi bilgenin adı, οί έπτά σοφισταί' dır. Aiskhylos Prometheus'u bir sofist, yani "tini güçlü" olarak görür. Sophizein, bilge kılmak demektir ve öğrencilerine bilgeliği vaat ettikleri için sofistler kendilerine "bilgeleştirenler" derlerdi.
Sayfa 229 - Dost KitabeviKitabı okudu
İlk kitap kıyıcılardan biri
Biotia'da, Teb'de ve Sur'da da olduğu gibi, insanı kahreden felaketin emrini M.Ö. 330'da Büyük İskender vermişti. Her ne kadar hayaleti "o bir kazaydı" diye fısıldasa da, Arrianos'tan başlayarak İlkçağ yazarlarının hepsi ağız birliğiyle ve kesin olarak onu suçlar. Persepolis sarayını içindekilerle birlikte yok etme kararı, efsanevi fatihin imgesiyle o kadar uyumsuzdur ki bu konu, özellikle ona tapanlar tarafından olmak üzere, kuşkuyla karşılanagelmiştir.
Sayfa 23 - Everest Yayınları
I need not declare my name – though it is by no means unheard of in the world; I need not specify my country and family, or any official position I may have held. Rather let me say this: that this book is, and has been since my youth, more precious than country and kin and public advancement – indeed, for me it is these things.
Alexander laid a wreath on the tomb of Achilles, calling him a lucky man, in that he had Homer to proclaim his deeds and preserve his memory
And what, finally, of the two men in supreme command? You have Alexander, they – Darius!