Balmumcu çiftliğinde "Ahşap Konak" isimli bir piyes yazdım. Diyebilirim ki, piyeslerimin içinde en sevdiğimdir; eğer ben piyesten anlıyorsam... Üç katlı bir konaktır bu. Üst katında 75'likler oturur; karı-koca... Alt katında kızı onun, 50'lik... Daha alt katında 25'likler, torunlar, bugünküler... Twist nesli ; morfin, rakı, rezalet nesli; namaz nesli... Üç nesil arasındaki muharebe... Muazzam bir eser...
Sayfa 52 - Büyük Doğu 1. Baskı 2016Kitabı okudu
Beni sen ne zannedersen et; benim için sen ne yapmış olursan ol, -çünkü ağır yazılar yazdım- seni tek Türk tiyatro muharriri kabul ediyorum! Niçin yazmıyorsun? (Muhsin Ertuğrul)
"Evvela Ahşap Konak'ın hesabını ver." dedim.
Bana dedi ki, "Ben ondaki binaya, çatıya, kuruluşa ve söz kıymetine ve vak'aya hiçbir eserde rastlamadım hayatımda... Fakat, açık konuşuyorum, ben bunu oynamam. Bu benim davama zıttır."
Sayfa 52 - Büyük Doğu 1. Baskı 2016Kitabı okudu
Sen dış yüzdesin! Mimarlık bu... İçten nasıl bahsedebiliyorsun?
Sayfa 39 - Büyük Doğu Yayınları
Bir yere gideceğiz ki, fabrika bacalarıyla mezar taşlarının başbaşa verdiği nokta... Yaşadıklarını sananlarla, öldükleri sanılanların sınır çizgisi...
Sayfa 46 - Büyük Doğu Yayınları
Gözyaşı artık, kalple alakasını kesti, sinir işi oldu.
Sayfa 86 - Büyük Doğu Yayınları
Ermeni ve Rum ustalardan kalan birkaç taş yapı, ahşap konak dışında, coğrafyasını, iklimini, kültürünü paraya çeviren kimliksiz bir "büyüme", onun da belleğini, geçmişsiz geleceksiz bir zamana hapsetti.
