"Yoruldun mu, kendine olan inancını yitirdin mi? Öyleyse Danyar'a yaslan. Sana, aşk üstüne, vatan sevgisi üstüne, hayat üstüne türkülerini söylesin! Bozkır canlansın ve bütün renkleriyle oynamaya başlasın! Git Cemile, git! Hiç pişman olma, sen mutluluğunu en sarp yollarda yürüyerek buldun!..."
sevgili gül,-gül sen bana gül! sana onca kuşatmadan birikmiş ter içinde, yorgunluk içinde geldim. Sorma bana, nedir karşılığı aşkın bir insanda savaşın, cinnetin kıyametin çağında. Ruhumla bu hayat arasında kurduğum bu köprüye "ah çok sallantılı" diye bakıyorlar. Evet, çok haklılar. Göçebesiyim çünkü bozkırın ve her gün ufkun mor
Reklam
Cemile’m! O geniş bozkırda, hiç ardına bakmadan yürüyüp gittin! Yoruldun mu, kendine olan inancını yitirdin mi? Öyleyse Danyar’a yaslan. Sana, aşk üstüne, vatan sevgisi üstüne, hayat üstüne türküler söylesin! Bozkır canlansın ve bütün renkleriyle oynamaya başlasın! Git Cemile, git! Hiç pişman olma, sen mutluluğunu en sarp yollarda yürüyerek buldun!..
Seyfi, sevgisinin üzerine titriyordu; öyle ki, onu olduğu gibi Nurten'e göstermekten kaçmıyordu. Bu, belki de iyiydi. Nurten onun büyüklüğünü bilse, korkabilirdi. Insan böyle bir sevgiyi beklerdi beklemesine de, sahip olunca karşılayacak gücü olmadığından ürker, belki de arkasını döner kaçardı.
İnsan böyle bir sevgiyi beklerdi beklemesine de, sahip olunca karşılayacak gücü olmadığından ürker, belki de arkasını döner kaçardı.
"O geniş bozkırda, hiç ardına bakmadan yürüyüp gittin! Yoruldun mu, kendine olan inancını yitirdin mi? Öyleyse Danyar'a yaslan. Sana, aşk üstüne, vatan sevgisi üstüne, hayat üstüne türkülerini söylesin! Bozkır canlansın ve bütün renkleriyle oynamaya başlasın!"
Sayfa 80 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
Reklam
189 öğeden 81 ile 90 arasındakiler gösteriliyor.