Ona benziyorsun, çok benziyorsun, hatta belki akrabasınız aranızdaki tek fark onun parlak bir şahin ve bir prens, seninde bir baykuş ve bir tezgâhtar olman.
F. Dostoyevski, Ecinniler;1871
Capgras sendromu, hastanın genellikle yakın akraba olduğu bir kişinin tıpatıp benzeriyle yer değiştirdiğine inandığı az rastlanır, renkli bir sendromdur.
Sayfa 19 - Okuyan us YayınlarıKitabı okudu
• F.M.Dostoyevski Cinayət və Cəza :
Amma elm deyir:"hamidan əvvəl yalniz özünü sev ,çünki dünyada hər şey mənfət üzərində qurulmuşdur.Yalnız öz - özünü seversen , onda öz işlərini də yaxşi düzəldərsən,əynindəki çuxan da bütöv qalar"
Sayfa 166
“Her şeyden öte, kendine yalan söyleme. Kendine yalan söyleyen ve kendi yalanını dinleyen insan, içindeki veya çevresindeki gerçeği ayırt edemeyecek bir noktaya gelir ve böylece kendisine ve başkalarına olan tüm saygısını kaybeder. Ve hiç saygısı olmadığı için de sevmeyi bırakır.”
| F.M.Dostoyevski |
Itrinin ve Tanburi Cemil Bey'in ismini hiçbir şekilde işitmeyen genç idrakler, sıra Mozart ve Beethoven'a geldiğinde mutlaka malumat sahibidirler.246 Attila İlhan, Hangi Batı'da aynı meseleye çok benzer bir şekilde değinir:
Lisede Sophokles okuduk, klasik Türk musikisine sövmeyi, Divan şiirini hor görmeyi, buna karşı devletin yayınladığı kötü çevrilmiş Batı klasiklerine körü körüne hayranlık göstermeyi öğrendik. Sanki Sinan Leonardo'dan önemsiz, Mevlâna Dante'den küçüktü, Itri ise Bach'ın eline su dökemezdi. Aslında kültür emperyalizminin ilmiğini kendi elimizle boynumuza geçiriyorduk.247
----
246 “Yaşayışımız, daha çocukluktan başlayarak Avrupa'nın dünya görüşüne, geleneklerine göre düzenlenmiştir.” Dostoyevski, M.F. Yaz İzlenimleri Üzerine: Kış Notları. İstanbul: İletişim, 2019, sh. 53.
247.İlhan, A. Hangi Batı, sh. 15. Mümtaz da Huzur'da oldukça benzer bir konuyu gündeme getirir: “Biz şimdi bir aksülamel devrinde yaşıyoruz. Kendimizi sevmiyoruz. Kafamız bir yığın mukayeselerle dolu; Dede'yi Wagner olmadığı için, Yunus'u Verlaine, Baki'yi Goethe ve Gide yapamadığımız için beğenmiyoruz. Uçsuz bucaksız Asya'nın o kadar zenginliği içinde, dünyanın en iyi giyinmiş milleti olduğumuz hâlde çırılçıplak yaşıyoruz. Coğrafya, kültür, her şey bizden yeni bir terkip bekliyor; biz misyonlarımızın farkında değiliz. Başka milletlerin tecrübesini yaşamaya çalışıyoruz.” Tanpınar, A.H. Huzur. İstanbul: Dergâh, 2011, sh. 270.
Sayfa 230Kitabı okudu
