Gözyaşının bile görevi varmış ardından gelecek gülümseme için temizlik yaparmış.
susmak gerekti her zaman.
Gözyaşının ardından susmak, uçurum sarkmanın ardından susmak, düşmenin ardından
susmak...
Bir çift el karanlığı yırtar da ağar aydınlık diyarlara... Zulmün, bombaların, kanın, gözyaşının ortasında bir koridor açılır, alır mazlumları, huzur içinde ve güvenle götürür Mevla'sına. Kısık sesli tüm mazlumların sesi duyulur orada. Bombardımanda ağır yaralanıp ölmek üzereyken kendisine kıyan zalimlere "Sizi Allah'a söyleyeceğim, her şeyi söyleyeceğim Allah'a!" diyen yavrunun sesi de yankılanır orada. Ve bir çift el mazlumların âhını taşıyamaz olup da yana düşerken fısıldar: "Zalimler için yaşasın cehennem."
Sayfa 74 - DiyanetKitabı okudu
"Gözyaşının bile görevi varmış. Ardından gelecek gülümseme için temizlik yaparmış."
Birden elinin üstüne konan ince parmaklı yumuşak el, avucunun içine kaydı. Sıktıkça tırnaklarını etine batırdı. İlkin göbeğinin derinliklerinde bir alev belli belirsiz yumağı töperlendi. Ardından belinde bir karıncalanmayla yürüdü adım adım. Kalçalarında, kasıklarında dolanıp, yaktı. Boğazında düğüm.
tükrüğünde zamk oldu. Yanaklarında, kulaklarının kıkırdağından memelerine kızıllaşıp, taştı yüzünden. Pantolonunun önü gerginleşti. Utançla dizlerini birbirine sürttü. Daha bir belirginleşti gerginlik. Kalçalarının alazi daha bir arttı. Gözleri yuvalarından fırlayacakmış gibi yanıp, büyüdü. Nefesi inceldi... Kalbinin atışları, kulak tozunda, giderek beyninde yankılandı. Bacak bacak üstüne atınca, apışında bir şeyi eziyormuşcasına ikirciklendi. Zıplar gibi kıpırdanıp eski durumunu aldı. Ayasını acıtan tırnaklar, daha derine battı. Acı yerine, alev yumağının alazını körükledi sinirlerindeki sızı. Dilini kalın dudaklarında gezdirdi. Boşuna... Dudağından apışına uzanan ateşin gücünü artırmaktan başka işe yaramadı bu davranış. Dizleri titredi... Göğsüne yapışan çenesini, a
Ve kız, bu birkaç damla gözyaşının ardından, yaşanması mümkün olmayan bir hatıranın unutulması gibi silikleşti gözümde
