Nasılım Ruhi Bey
O ben ki
Bir kadında bir çocuk hayaleti mi
Bir çocukta bir kadın hayaleti mi
Yalnızca bir hayalet mi yoksa.
Ne peki
Yere dökülen bir un sessizliği mi
Göğe bırakılmış bir balon sessizliği mi
İşini bitirmiş bir org tamircisinin
Tuşlardan birine dokunacakkenki
Dikkati ve tedirginliği mi.
Bekler mi beni
Her yanı, ama her yanı çocuklar gibi gülümseyen
Bir sürü yaz gününün içinde
Acaba bekler mi beni
Uykularım, o sonsuz uykularım
Bazen ben de
... Eğer bize hükmeden üstün bir güç varsa buna müsaade etmez. Ya güneş batar, ya yer yerinden oynar. Kale, içindeki herkesle birlikte üzerimize yıkılır,’ diyordu. Emin ol hayalet görmüş bir çocuk gibi tir tir titredim. Küçücük bir işaret görmeye bile razıydım. O an küçücük bir şey olsaydı, mesela bir bulut aniden güneşi gölgeleseydi ya da ani bir rüzgar filan çıksaydı her şey değişirdi. Hatta her şey olup bittikten sonra bile her an bir şey olabilir diye düşünüp durdum. Ama güneş eskisi gibi parıldamaya, beni, Alamut’u ve önümde yatan iki cansız bedeni aydınlatmaya devam etti. İşte o an ya böyle bir güç yok ya da burada meydana gelenlere karşı bütünüyle ilgisiz diye düşündüm. Belki de yaptıklarımı tasdik ederek izliyordu. O an gizliden de olsa içimde bir inanç kırıntısı olduğunu fark ettim. Ama bu inanç çocukluğumdakine hiç benzemiyordu.
Sayfa 425Kitabı okudu
O ben ki
Bir kadında çocuk hayaleti mi
Bir çocukta bir kadın hayaleti mi
Yalnızca bir hayalet mi yoksa.
Sayfa 58
Acaba zekâsı düşük bir çocuğun, bir insanın dokunuşundaki kalpsizliği ya da ses tonundaki öfkeyi sezmediğini mi sanıyorlardı?
Okşanmak isteyen bir çocuk havasıyla kayıkçım çıplak kollarını gösteriyor Bana, ağrımaya başladığını söylüyor; hep böyle hızlı gitmek zorunda mıyız...!
Sayfa 62
Yürümem demek, yanımda beni dik tutan biriyle bir iki adım atmam demekti...
O ben ki
Bir kadında bir çocuk hayaleti mi
Bir çocukta bir kadın hayaleti mi
Yalnızca bir hayalet mi yoksa
Çiko, bağa mı üzülüyon bağa mı ağlıyon hı
Nurdan Gürbilek (2001 ), 1970'lerin sonuyla 1980'lerin başında popüler olan "ağlayan çocuk" posterinin niye çok sevilmiş olduğunu tartıştığı bir yazısında, Türkiye toplumunun kendini mağdur çocuk imgesiyle özdeşleştirmek ve bu imge aracılığıyla kendine acımak tan haz almak konusundaki eğilimine dikkat çeker.
Metis Yayınları
_Eğer birinin ruhunu görmek istiyorsanız, ona hayallerini sorun.
_İnsan doğasındaki en derin prensip, "takdir edilme" isteğidir.
_Alaycı tiplerin aslında acılarını gizlemeye çalıştığı gerçeği doğrudur.
_İnsanın dünyadaki durumu, kedinin kitaplıktaki durumu gibidir; görür ve duyar ama hiç bir şey anlayamaz.
_Yanlış anlayanlar tarafından
O ben ki
Bir kadında bir çocuk hayaleti mi
Bir çocukta bir kadın hayaleti mi
Yalnızca bir hayalet mi yoksa.
Ben Ruhi Bey NasılımKitabı okudu