Neden Tanrı herhangi bir şeyin açıklaması olarak düşünülür? Değildir. O bir açıklama başarısızlığıdır, bir omuz silkmedir, "bilmiyorum" demenin ruhani ve dini
kılığa bürünmüşüdür. Eğer birisi bir şeyi Tanrıya atfederse, genelde bunun anlamı bu kişinin elinde bir ipucu olmadığıdır ve bu yüzden bunu erişilmez ve bilinmez
bir gök perisine atfediyordur. Bu herifin nereden geldiğinin açıklamasını talep ederseniz büyük ihtimalle her zaman var olduğunu veya hep doğanın ötesinde olduğunu söyleyen muğlak ve sahte felsefi bir yanıt alırsınız.
Ki elbette bu yanıt hiçbir şeyi açıklamaz.
Oysa azar azar çürüyor vücutlarımız. Söyleyecek sözlerimiz tükeniyor.
Ahlâk bu gün Türkiye’nin en büyük meselesi.
Kimseye kendi kalbinden öte bir yurt yok. Oraya cihanı sığdırabilirsen, ne mutlu sana!..
İyi bir kitabın hastalığı iyileştiren ilaç kadar tesirli olduğunu düşünüyorum. İyi bir dostun en dar zamanda kapını çalması kadar kurtarıcı...
İnsanın insana söyleyeceği ne çok şey var...
Muhteşeemmm yaaaa...
Zamanın ruhu deselerdi, hiç düşünmeden, bellek yitimi, derdim. Tuhaf bir bilgi edindik sonunda. Her şeyin bir cümlelik bir anlamı olduğu bir bilgi. Bir saat sonra kimsenin aklında kalmayan; derdi, duygusu, sesi, soluğu olmayan bir zavallı bilgi. İçinde hayatın olmadığı bir bilgi. Ne acısı var ne sevinci. Sadece söylüyorsunuz. Bunun için bir nedeniniz olması da gerekmiyor. Koroya katılmak için bu kadarı yetiyor. Var olacağımız başka bir alan kalmadı. Zaten iki dakika sonra siz de, sözünüzü dinleyenler de hiçbir şey anımsamıyor. Gerçi siz sözünüze muhatap aramıyorsunuz, konuştuğunuz kişi de kimseden bir söz beklemiyor ama ne olsun, ne gam.
'Ancak yaralanmış birisi ötekine gerçek anlamda şifa verebilir.