İnsan kendi ne kadar az tanıyor!!
Benim nazarımda bir hiç olduğunu zannettiğim şey, demek ki aslında bütün hayatım, herşeyimdi.
_________
Albertine Kayıp
Sayfa 83Kitabı okudu
İnsan kendini ne kadar az tanıyor!
.. zekâmız ne kadar keskin olursa olsun, kalbimizde yer alan tek tek duyguları algılayamaz; çoğu zaman uçucu halde var olan duygularımız, onları ayrıştırabilecek bir olgu tarafından katılaştırılmadıkları sürece, kendilerini belli etmezler.
___
Albertine Kayıp
Sayfa 84Kitabı okudu
Gelecekteki hayatımın tamamı, kalbimden sökülüp atılmıştı.
Gelecekteki hayatım mı?
__
Peki ama hayatımı Albertine siz yaşamayı düşündüğüm olmamış mıydı? Kesinlikle hayır!
Uzun zamandan beri, hayatımın ölünceye kadar ki her dakikasını ona mı adamıştım yani? Gayet tabi!
Onunla iç içe geçmiş bu geleceği algılayamamıştım, ama şimdi, kalbimden sökülüp alındıktan sonra, bomboş kalan kalbimde kapladığı yeri hissediyorum.
__
Sayfa 86Kitabı okudu
....çehresi kalbimize öylesine gömülüdür ki, neredeyse farkına bile varmadığımız bu tanrıça, bizden kopmaya, uzaklaşmaya kalktığında, akla gelebilecek en dayanılmaz acıları yaşatır bize, ölüm kadar acımasız olur.
____
Albertine Kayıp
Sayfa 84Kitabı okudu
Mademoiselle Albertine gitti!!
.. sözleri kalbime öyle bir acı saplamıştı ki...
Albertine Kayıp
....
Istırap insan psikolojisine psikoloji biliminden çok daha derinlemesine nüfuz eder.
Sayfa 83Kitabı okudu
'insan gönlünde yatanların ne kadar azını biliyor!' - Albertine Kayıp-
Sayfa 2557Kitabı okudu
Albertine, benimle her şeyin arasına giren bir engel gibi görünmüştü bana, çünkü benim gözümde, bir kap gibi her şeyi içinde topluyordu ve ben onları bu kaptan almak zorundaydım. Şimdi, bu kap kırılmışken, içindekileri toplamaya cesaretim yoktu; her birine yılgınlıkla sırt çeviriyor, tatmamayı tercih ediyordum.
Proust, sen nasıl bir kralsın!
Sadece anlık görüntülerden oluşan bir dizi halinde var olmak, bir insan için müthiş bir zaaftır şüphesiz, ama aynı zamanda müthiş bir güçtür de; bu kişi hafızanın ürünüdür ve belirli bir ânın hatırası, daha sonra olup biten her şeyden haberdar değildir; hafızanın kaydettiği an ve onunla birlikte, o hatırada şekillenen kişi varlığını sürdürür, yaşamaya devam eder. Üstelik bu parçalanma, ölüyü yaşatmakla kalmayıp çoğaltır da. Benim teselli bulabilmem için bir değil, sayısız Albertine'i unutmam gerekirdi. Aralarından birini kaybetmiş olmanın üzüntüsüne tahammül edebilir hale geldiğimde, bir başkasıyla, onlarcasıyla aynı üzüntüyü baştan yaşamak durumundaydım.
Sayfa 2568Kitabı okudu
“Bir gün Proust'u ve Albertine'i anlayacak birileri bu ülkede çıktığında, evet belki o zaman sokaklardaki bıyıklı ve yoksul insanlar daha iyi bir hayat yaşamaya başlayacaklar, belki o zaman, ilk kıskançlık ânında birbirlerini bıçaklayacaklarına, Proust gibi sevgililerinin "hayalini gözlerinin önünde nasıl canlandırdıkları üzerine hayallere dalacaklardı.”
Sayfa 160 - YkyKitabı okudu
Kendime Not: Kayıp Zamanın İzinde okuma sıralaması.
-Swann'ların Tarafı
-Çiçek Açmış Genç Kızların Gölgesinde
-Guermates Tarafı
-Sodom ve Gomorro
-Mahpus
-Albertine Kayıp
-Yakalanan Zaman
Sayfa 25 - Marcel Proust'un Kayıp Zamanın İzinde adlı 7 kitaptan oluşan serisi.
