Travma tamamen sözcük öncesidir. Shakespeare bu dilsiz dehşeti Machbeth'de kralın ölü bedeni bulunduktan sonra şöyle ifade eder: "Korku! Korku! Korku! Ne dil ne de kalp seni anlamaz, seni adlandıramaz! Karmaşa artık şaheserini ortaya koymuştur!"
Machbeth:
(Kendi kendine.)
İki gerçek çıktı ortaya,
İki müjdeci gibi
Son perdesi krallığa varacak bir oyunda.
(Ross'la Angus'a.)
Zahmetinize teşekkürler!
(Kendi kendine.)
Bu bir haber, ötelerden bir haber:
Ne kötüye benziyor,ne iyiye. Kötü olsa,
Ne diye böylesine umut versin bana,
Doğru sözler etsin? Cawdor beyi oldum işte.
İyi olsa,ne diye kötülük soksun içime?
Öyle korkunç şeyler geliyor ki aklıma
Tüylerim ürperiyor; yüreğim yerinden fırlayıp
Kaburga kemiklerime çarpacak neredeyse!
İnsanın düşündükleri
Gördüklerinden daha korkunç olurmuş meğer.
Adam öldürmek bir kuruntu henüz kafamda,
Öyleyken, adam olmaktan çıkarıyor beni;
Elim ayağım kesiliyor daha düşünürken,
Olmayan bir şey olandan çok sarsıyor beni:
Tek o kalıyor ortada,o olmayan şey!
Sayfa 13Kitabı okudu
Son olarak edebiyata baktım. Erkek imgelemenin yıldızlarının, Kleopatra'ların, Lady Machbeth'lerin yaratıldığı çağda, gerçek kadın, sistematik bir biçimde sömürülen, okuma yazması bile olmayan bir köleydi. Tarihin itişip kakışmasında hiç rolü yoktu, hayatı kayda bile geçmiyordu. Kadın erkeğin kavramlarına, imgelerine sığdığı kadarıyla vardı: Onu olduğundan daha büyük gösteren zarif bir aynaydı yalnızca ve tüm aynalar gibi kendini göstermiyordu.
Sayfa 58Kitabı okudu
… cefa tarazlarını düzelten, her günün yaşamını sona erdiren uyku, sıkıntıların, güçlüklerin yıkanıp yorgunluk giderdiği su, zihin yaralarına şifa olan merhem, doğanın en büyük ikramı, yaşam denen ziyafetin baş yemeği… Shakespeare, Machbeth
...
Uykuda yeniden yaratılırz. İçeriden dışarıya doğru, masumlar kadar taze ve yeni olarak yeniden bütünleniriz.
...
Masumiyet, uyudukca yenilenen bir durumdur. Ne yazık ki, pek çok kişi onu her gün uyanırken yorganı ile birlikte bir yana fırlatıp atar. Uyanık bir masumiyeti yanımıza almak ve sıcaklık için onu örtmek daha iyi olurdu.
Sayfa 171Kitabı okuyor
Travma tamamen sözcük öncesidir. Shakespeare bu dilsiz dehşeti, Machbeth'de kralın ölü bedeni bulunduktan sonra şöyle ifade eder:" Korku! Korku! Korku! Ne dil ne de kalp seni anlamaz, seni adlandıramaz! Karmaşa artık şaheserini ortaya koymuştur."
Sayfa 43 - Nobel Yaşam
Broca alanı, beynin konuşma merkezlerinden biridir, bu bölgeye kan akışı kesilmesi sıklıkla felçli hastalarda görülür. Broca alanında işlevsellik olmadığında düşüncelerinizi ve duygularınızı kelimeleri dökemezsiniz. Travmalarımız, geçmişe dönüş tetiklendiğinde Broca alanında işlev olmadığını göstermiştir. Başka bir deyişle artık, travmanın, damar tıkanıklığına bağlı felçtegörülenen benzer bir biçimde, bir fiziksel hasarın etkilerinden çok daha farklı olmayan, onlarla çakışan etkiler yaptığına işaret eden görsel kanıtlarımız vardır...
Travma tamamen sözcük öncesidir. Shakespeare bu dilsiz dehşeti, Machbeth'de kralın ölü bedeni bulunduktan sonra şöyle ifade eder: "Korku ! Korku! Korku! Ne dil ne de kalp seni anlamaz , seni adlandıramaz! Karmaşa artık şaheserini ortaya koymuştur!".....
Taşların hareket ettiği ve ağaçların konuştuğu vakidir.
-Shekespeare, Machbeth
sen sus ki güller kanatsın sesin.
bezirganlar kemirdikçe kokarca
çöl ortasında leş yiyen bedevi
kaynadıkça cadı kazanı machbeth
kirleniyorum durmadan umutsuza
Ateist bir dünya görüşünün içerisinde sahip olduğumuz doğuştan ahlâkî özelliklerin illüzyon olarak anlaşılması gerektiğini ünlü natüralist-ateistler Michael Ruse ve Edward Wilson'ın şu sözlerinden de anlayabiliriz: Cambridge'li felsefeci G. E. Moore tarafından bu yüzyılda popülerleştirilen bir ifadeyi kullanmak gerekirse, evrimsel etikte var olandan olması gerekene geçiş yapıldığından “natüralist yanılgı" (the naturalistic fallacy) suçu işlenmektedir. Ahlâk bize ortak hareket etmemiz için genlerimiz tarafından yutturulan bir illüzyondur. Hiçbir dış temeli yoktur. Ahlâk, evrim tarafından oluşturulmuştur, fakat onun tarafından temellenmemektedir. Aynı Machbeth'in hançeri gibi gerçekte var olmadan önemli bir amaca hizmet etmektedir. İllüzyondan bahsederken, ahlâkın hiçbir şey olmadığını ve tamamen bir hayal ürünü gibi düşünülmesi gerektiğini savunmuyoruz. Machbeth'in hançerinin tersine ahlâk insan türü tarafından paylaşılan bir illüzyondur... Ahlakın objektif bir temeli yoktur, fakat biyolojik yapımız bizi öyleymiş gibi düşünmeye sevk eder.
Sayfa 59Kitabı okudu
