Söz konusu değil seni unutmak! Hem de ben bunu hiç istemezken...
Sen benim hatalarım, günahlarım, sen benim masalım, mektuplarım, sen benim Galata'm, martılarım...
Sen benim İstanbul'umsun. Sen yüzü İstanbul olan sevgilimsin benim.
Sokağımsan Ben anahtarı çevirdiğim zaman Kapanan evin kapısı değil, Senin kapın olsun açılan. Adresimsen, Mektuplarım doğru dürüst gelsin; İki kişi telefonla konuşurken Olmayalım hemen üç kişi. Kentimsen, Başka kentler de girsin araya; Daha bir sevinçle katılayım, Şenliğimsen. Her şeyi yaz, tarihimsen, Ama her bir şeyi; Dilimsen, Sen de koru biraz dilliğini. Düşüncemsen, Kızkardeşim pencereyi açsın;Sorguçlu bir ışık aracılığıyla Günyenisi dolsun içeri. Uzat saçlarını Frigya, Yarimsen, Yurdumsan, Söz ver Anadolu!
Kalbimi kelimelerle doldurdum. Mektuplarım onun için parmaklarını yakıyor. Dudaklarını da yakacak. Dudaklarını ve bütün varlığını. Ben pervane değil, ateşim. Kıskanıyorum kelimeleri. Birer kelebek gibi uçuyorlar sana. Kelimeler senin kokunla sarhoş...
Sokağımsan
Ben anahtarı çevirdiğim zaman
Kapanan evin kapısı değil,
Senin kapın olsun açılan.
Adresimsen,
Mektuplarım doğru dürüst gelsin;
İki kişi telefonla konuşurken
Olmayalım hemen üç kişi.
Sokağımsan
Ben anahtarı çevirdiğim zaman
Kapanan evin kapısı değil,
Senin kapın olsun açılan.
Adresimsen,
Mektuplarım doğru dürüst gelsin;
İki kişi telefonla konuşurken
Olmayalım hemen üç kişi...
Hayatımda birçok sevinçli günlerim olmuştur. Fakat hepsinden güzel,hepsinden sevinçli olabileceğini umduğum bir tek gün daha olabilir.O gün seninle ve hiç ayrılmamacasına yaşayacağıma inanacağım gündür.Sen böyle bir günün gelebileceğini pek tahmin etmezsin.
Doğrusu ben de edemiyorum.Ama hayattan da başka hiç bir beklediğim yok.Bugün için sana
Sokağımsan
Ben anahtarı çevirdiğim zaman
Kapanan evin kapısı değil,
Senin kapın olsun açılan.
Adresimsen,
Mektuplarım doğru dürüst gelsin;
İki kişi telefonla konuşurken
Olmayalım hemen üç kişi.