Bir kere de benim tarafımdan bakmayı dene, uçurumun kenarında duruyorum. Senin yalnızlığının kıyısında.Beni yanına almıyorsun, benim yanıma da gelmiyorsun. Çok sevdiğin bir ayakkabının ayaklarını vurması gibi, bir gün açılacak ve artık acıtmayacak diyorsun, her seferinde yara bere içinde eve dönüyorsun.