Gena Yuşkeviç, 12 yaşındaydı.
Önce ölmüş bir at gördüm... Sonra ölmüş bir kadın... Şaşırmıştım buna. Savaşta sadece erkeklerin öldüğünü sanıyordum.
Sayfa 11 - kafkaKitabı okudu
Bütün hayatınca konuştu. Sonunda tutunamayanlar diye bir söz çıkabildi ortaya: bir tek kelime. Çoğul bir kelime. Unutamadığı bazı insanları birleştiren bir kelime. Bu sefer, düşüncesini Süleyman Kargı’dan başkasına açıklamadı. Süleyman da kimseye söylemedi. Bütün hayatınca tutunamayanlardan kaçtığını sezer gibi oldu. Kendisine de bulaşmalarından korktuğunu anladı. Onlara yapmış olduğu bu haksızlığın ıstırabıyla kıvrandı. Onların gerçek temsilcisi olmak için eline çok fırsat geçmiş olduğunu ve bu fırsatları kaçırdığını anladı. Bu düşüncelerinden de kaçmaya çalıştı. Bütün hayatınca düşüncelerinden kaçmıştı. Son olarak odasına sığındı. Kapıyı kapattı. Sesleri duymaz, görüntüleri görmez oldu. Yemek yemez, içki içmez oldu. Dostundan kaçar, düşmanını bilmez oldu. Sığındığı son yerde de onu buldular. Yerini tespit ettiler. Bütün tanıklar dinlendi. Savunmalar alındı. Gereği düşünüldü. Hiç bir etki altında kalmadan bağımsız olarak karar verildi. Adam kapıyı açtı, içeri girdi ve tabancasını çıkararak ateş etti.
Sayfa 703
Dima Sufrankov, 5 yaşındaydı
O zamana dek sadece farelerden korkardım. Ama sonra aniden bir sürü korku edindim! Binlerce korku...
Sayfa 69 - kafkaKitabı okudu
Bütün hayatınca düşüncelerinden kaçmıştı . Son olarak odasına sığındı . Kapıyı kapattı . Sesleri duymaz , görüntüleri görmez oldu . Yemek yemez , içki içmez oldu . Dostundan kaçar , düşmanını bilmez oldu. Sığındığı son yerde de onu buldular yerini tespit ettiler bütün tanıklar dinlendi . Savunmalar alındı . Gereği düşünüldü . Hiç bir etki altında kalmadan bağımsız olarak karar verildi . Adam kapıyı açtı , içeri girdi ve tabancasını çıkararak ateş etti .
Sayfa 708Kitabı okudu
Saçlarına yıldız düşmüş...
Artık 51 yaşıma geldim, kendi çocuklarım var. Ama hâlâ annemi istiyorum.
Sayfa 21 - Zina KosyakKitabı okudu
Vera Novikova, 13 yaşındaydı
Ağlamak yasaktı. Ağlayan olursa onu hemen öldürüyorlardı. On altı, on yedi yaşındaki çocukları taradılar. Ağlamışlardı çünkü.
O kadar gençti ki hepsi... Henüz ne damat olabilmişlerdi, ne de asker...
Sayfa 82 - kafkaKitabı okudu