Ölümün görüntüsü bir zihni tümüyle kaplamaya yeterlidir. Onu kabullenmek ya da reddetmek için harcanan çaba muazzamdır çünkü her bir hücremiz, onu bir kez yakınında hissettikten sonra dehşetle anar, artık hayatı korumaya çalışırken ortaya koyduğumuz eylemler dahi hayatımızı yavaşça sonlandırmaktan başka işe yaramaz. Ölüm düşüncesi bedenimizin bir parçası, bir illeti gibidir. İrade, ne kabullenir onu ne de reddebilir.
Sayfa 247Kitabı okudu
Kaç zamandır aşktan değilse bile insanı aşka götüren şeylerden yoksundum.
Sayfa 224Kitabı okudu
"En yakın dostu 
Leyla Erbil'i Hans Peter ile "Bu adam benim ölümüm Leyla. Bak, bak bu benim ta kendim! Kafatasım bu, kendim ölümüm." diye tanıştırır. Aslında, diğer evliliklerinde yıllarca bulamadığı huzuru, en nihayetinde Hans Peter ile yakalar. Bu beraberlik sırasında kendini bildiğinden beri en sevdiği üç yazar olan 
Cesare Pavese, 
Italo Svevo ve 
Franz Kafka'nın öldükleri şehirlere iki haftalık bir yolculuk yapar. Bu yolculuğun sonunda 1983 yılında Almanca yazdığı "Bir İntiharın Peşinde" isimli roman çıkar, Türkçeye "
Yaşamın Ucuna Yolculuk" ismiyle kendisi çevirir kitabını. Sene 1985'i gösterdiğinde yaşamının sonuna yaptığı yolculuğun son durağına gelmiştir. Göğüs kanseri teşhisi konur ve bu hastalık aynı zamanda uykuya dalmış eski hastalığını da uyandırır: derin bir depresyonun içinde bulur kendini. Bir romanında, "Kimseyle yaşlanmak istemiyorum, kendimle bile." demesine rağmen, hayatının son günlerinde Hans Peter'dan onu yalnız bırakmamasını ister. 1986 yılında ise yaşamının sonuna gelir."
Kafka Okur Dergisi Yayınları - Dünyanın Kıyısından Sarkan Yazar: Tezer Özlü - Yazan: Cansu Tok
Gençler, yaşlıların işbaşında kalmasını engelleyecek yasalar için uğraşıyor, yaşlılar da gençlerin yeterince yaş almadan yükselmelerini engelleyecek yasaları destekliyordu. Bütün bu rekabet insanlığın gelişimine zararlı değil miydi? Yaşın kamusal işlerle ne ilgisi olabilirdi ki?
En güçlü hislerden geriye fark etmediğimiz, aranmadığımız hafif bir yankı kalır.
"Cunku uykusuzluk bazen coskulu ilhamini da beraberinde getirir. Tum beyin hucreleri uyanik degildir. Bazi gerceklikler degerini yitirir ve geriye kalanlar da hesapsiz, kitapsiz, sinirsizdir."
Sayfa 58 - İthaki Dünya KlasikleriKitabı okudu