Tarhan, Eşini Kaybettiğinde
Eyvâh! Ne yer, ne yâr kaldı,
Gönlüm dolu âh ü zâr kaldı.
Şimdi buradaydı gitti elden,
Gitti ebede gelip ezelden.
Ben gittim o hâksâr kaldı,
Bir kûşede târumâr kaldı.
Bâkî o, enîs-i dilden eyvâh!
Tad yok gecesinde gündüzünde
Ben neyliyeyim bu yeryüzünde.
Abdülhak Hamit Tarhan
Sayfa 130Kitabı okudu
Eyvâh! .. Ne yer, ne yâr kaldı,
Gönlüm dolu âh ü zâr kaldı.
Sen öldün, ölüm güzel demektir,
Ölsem yaraşır gamınla her gün.
Yok yok !.. Bunun ihtimali yoktur,
Kalbin o kadar mecâli yoktur.
Sayfa 44 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
Gönül bir binadır ki mimarı muhabbettir.
