"Sen Yanaki! Dostların en koyusu, arkadaşların içinde ölümden önce en sonuncusu!Atina sokaklarından geçerken yıldızlara bak. Yıldızlar seni sandallara, kayıklara, vapurlara ve adalara götürecek."
Sait Faik'in hikayelerinin ilk dinleyicisi olmayı çok tattım.Ama Kalinihkta'yı sanırım ilk defa bana okurken Faik'in kişiliğinde sezdigim mutlulukla, hayatla ölüm arasındaki çekişmenin kahredici etkisini unutamadım.Çünkü bu bir öykü değildi,bir şiir değildi.Büyük bir insanın, bir yazarın, dostluğa, aşka, mutluluğa karşı son atılışıydı.
Dost Kitaplar, Oktay Akbal, s.10