Şair gibi adamlar, şiir gibi kadınlar, devrim sakallı adamlar, devrim gülüşlü kadınlar, kaçak çay... vs gibi terimlerin geçtiği hiçbir şiir veya yazı güzel gelmiyor bana. Hatta bu terimleri, cümleleri görür görmez "haklı bir önyargı" oluşuyor bende ve direkt bırakıyorum okumayı.
Gerçekten bu yapmacık yazı veya şiirlerden ne zaman vazgeçilecek? Bu durum artık klişe bile değil klişenin taklidi haline geldi. O derece bayat ve basit seviyeye gelmiştir.
Bu taklit ve özgün olmayan cümle kurgularının ne yazana bir katkısı vardır ne de yazıya...
Eminim çoğu kişi bu tarz yazıları görünce içinden bir "ayh" yada "ax" geçiriyordur.
Sen şiirden çok mu anlıyorsun sanki diyenler olabilir; en azından bu tarz cümlelerin hiçbir zaman şiire yakışır cümleler, özgün cümleler olmadığını anlayabilirim.
Özgün olmadıkça kendiniz olmazsınız, kendinizin şiirini okutun, başkalarının küf tutmuş şiir öbeklerini değil.