"Çarşaf-ı şerif'li Yarim"
(kendi kalemimden)
Şu kurs dönüşlerini o kadar seviyordu ki, evdeki yaramazı biran önce kucağına alıp yumuşak tüylerinde ellerinin gezinmesini özlemişti.
Kapıyı açar açmaz üzerinden bir şey zıplayıp kaçtığını fark etti. İnşallah bu zıplayarak kaçan şey kedisi boncuk olmaması için dua etti içinden.
Koridorda küçük kız kardeşi elinde kırmızı
Ocak ayında dinlediklerim:
1. Hatice Aksüt - Lili May: Ada krallığı (fantastik)
2. Charles Dickens - Bir noel şarkısı (klasik)
3. Volkan Sönmez - Yalancı (roman)
4. Tess Geritsen - Gece yarısından sonra (polisiye)
5. Hatice Aksüt - Lili May: Saf topraklar (fantastik)
6. Dede Korkut hikayeleri (destan)
7. Hatice Aksüt - Lili May: Kara
Freud
_Söz ile Sihir eskiden aynı şeydi; sözlerin sihirli güçleri vardır.
_Sevgi ve sinir doğru orantılıdır.
_Aşk yoktur; libido vardır. Aşık insan deIidir.
_Dünün mutsuz çocukları, bugünün psikopatlarıdır.
_Hiçbir önerme, kendi kendisinin kanıtı olamaz.
_Sanat, çocukluk tecrübelerinin büyüklüğe
Eskiden bunun konfor alanı olduğunu sanırdım. Öğrendim ki benim dışarım başkaymış. Evin duvarları yabancı olduğundan bana evdeki nefeslerim hep tazeymiş. Büyüdükçe duvarlar üzerime gelmeye başladı. Kör oldum duvarlar kör etti beni.
Geçen onca aydan sonra haftalarımı evdeki eşyalara, insanlara yabancı hissederek geçirdim. Ikisine de aynı duyguyu beslemek beni çıldırtacak saçmalıktaydı; nasıl olurdu da birbirinden farklı bu iki olguya aynı yabancılıkla bakabilirdim? Nasıl olur du da hayatımdaki tüm o insanlar hiç sahip olmadigim bir eşya gibi yabancı hissettirirdi ve en sonunda ruhsuz birer nesneye dönüşürdü?
Aralık Ayı Hikaye Yazma Etkinliği
.
"Gitmekle uzaklaşılsaydı hayattan
İnan bir daha dönmemek üzere giderdim "
Ne zamandır bu günü bekliyorum.
Bu günü bekleyiş sebebim, dönüşü olmayan, içinde bir çok bilinmeyeni barındıran yolculuğumun başlangıcı olmasıydı.
Şimdi nerede miyim?
Otogarda...
Görevli abiden bir bilet aldım.
Nereye gitmek istiyorsunuz sorusuna
Sonuçta İnsan Bu Herşeye Alışıyor Zamanla…
İlgili Resim : hizliresim.com/ODy42Q (bence tek cümleyle "Cam Kenarında Dışarıya Bakıyordu Genç Kız" )
Beyninde sözlerini, müziğini bilmediği belki bir gün bir yerlerde dinleyeceği içten şarkı çalarken elinde iki gündür hasret kaldığı bilindik bir soğuk algınlığı ilacının reklamını yapan kupasındaki Türk kahvesiyle ayakta
Bozkırların sessizliğini dinliyorum
Devedikeni, kekik, aslan kuyruğu dağlarda
Nasipsiz bir çoban, katır sırtında
Hâbesinde yufka belki iki baş soğan
Evdeki bebeleri gelmesini bekliyor mu
Kuru sıcak bir hava, ölümü bekleyen umutlar
Buranın insanları bozkırla yoğrulmuş
Sükun olmuş diller, ketum bakışla
Meraka, kıpırdanışa uzak
Yabancı gözlere asık surat
Bu topraklar beni de büyüttü nasıl unuturum
Belki sineme çekmedim tozunu, kıracını
Almadı belki benizim ayazını, karını
Bozkırın sessizliğindeyim,
Gözlerim pınar, ellerim titrer.
Kazınır benim adımda bu taşlardan birine
Ben kabul etmedim bozkır seni
Sen eder misin yine de
Siz hiç ölmüş bir evde kaldınız mı? Tabakların dolaplarında öldüğü, en güzel fincanlarının, gümüş tepsilerinin, kristal bardaklarının raflarında can verdiği bir evde? Bir ev, içinde yaşayan öldüğü anda ölmez, evin ölümü daha uzun sürer. Onun ölümü illaki daha yavaş ve daha acılıdır. Açılmayan çekmeceler ve içindekiler ölür önce…
Gümüş çatal bıçak