Kaybettiğimiz ruhlara,
Tam 13 yıl oldu.
Eğer Tanrı varsa ve canı sıkıldıkça dünyayı çeken uydusundan burayı izliyorsa, benim gibi kadınların kanallarına denk geldikçe kanalı değiştiriyordur. Bizi eski bir Türk filmi dramında bayağı buluyordur, yüksek zümre edebiyatını seven züppe yaratıcı. Ondan ölesiye nefret ediyorum,
Düdükler iniltili, gemi ağlamaklıdır
Teknemiz rıhtımdan koparken ağır ağır
Bilirim, artık yuvam denizdir benim
Yine de yaşla dolar gözlerim
Ayrılırken dostlarım, ayrılırken
Mutlu yaşadığım o liman kentinden
Denizle ilgili bu şarkı Mişima'nın Denizi Yitiren Denizci romanındaki İkinci Kaptan Tyuji Tsukazaki'nin en sevdiği şarkıdır. Gemiler de
Meleğim sanırım senin o sonsuz uykuya dalışın asla hafızamdan silinmeyecek. Denizdeki canlılar , deniz , kum , güneş sana ağladı belki de sen rahat uyu diye dalgalar ehlileşti. Doğa yasını tuttu insanoğlu ise sadece üstüne toprak örtebildi. Sen melek oldun aramızdan ayrıldın. Bizde seninle insanlığımızı kaybedişimizi izledik...
Sen rahat uyu artık meleğim sen rahat uyu...
“İnsan üstünlüğü en az erkek üstünlüğü kadar yalandır. Goriller insanlardan daha güçlü ve bir o kadar da yumuşak huyludurlar; çitalar süratli ve zarif; yunuslar şen ve coşkundurlar. Mor ötesi ışığın farkına varan, açı ve mesafenin dansını eden arılar; sonsuz çeşitlikte tropik renkler içinde yüzerken eş zamanlı olarak ileriyi, yukarıyı, aşağıyı, ve arkayı gören balıklar; dünyanın manyetik alanını hisseden ve sürülerinin geri kalanıyla ritim halinde uçan yerkürenin üzerinde seyir halindeki kuşlar; on yıllar boyunca okyanusun engin genişliklerinde yaşayan deniz kaplumbağaları – onların bilgeliği ve vizyonu nedir? Diğer hayvanlar farklı bilgi tarzlarına sahiptir.”
-Joan Dunayer, “Seksist Kelimeler, Türcü Kökler”
Çeviren: Serhat Elfun Demirkol
RD
İkimiz de maviydik aslında. Sen deniz ben gökyüzü. Uçsuz bucaksız bir coğrafyada birleştiğimiz tek nokta ufuk çizgisi.. Öyle ki uzaktan bakınca birlikte, yakınlaştıkça sonsuz ve ayrı..
