Bazı insanlar koleksiyon yapmayı sever. Bende sevdiğim yazarların kitaplarını okuyarak koleksiyonlamayı seviyorum. Öyle bi anda da değil böyle kronolojik sıraya uymaya çalışarak varsa eğer ana bir karakter önce ona sadık kalarak.. İşte Agatha Christie kitapları da benim için öyle. Ben Pairot serisini takip ederken çok sevdiğim bir dostum bana bir seriye bağlı olmayan bu kitabı hediye etti. Bende hayatımın çok yoğun hatta birazda dağınık ilerlediği bu günlerde basit ama etkili bir gezintiye çıkmaya karar verip okudum.
Kitabın ana karakteri bizim masallarımızdaki yalancı çoban hikayesindeki çoban misali, hikayeler uydurup etrafındakileri kandırmaya seven bununla eğlenen bir kadın. Yine aklından gerçek olmayan senaryolar üretip bunların sonuçlarını aklında kurgulamakta en büyük hobilerinden. İşte bir gece tam da böyle bir hikaye gerçek olur ve o hafta misafiri olan herkesi olay örgüsünün içine çeker. İşler bir anda kördüğüm olur, ve sonunda akla yatkın bi şekilde çözülür.
Bu kitapta Agatha Chistie ilk birkaç bölümde karakterleri tanıtmak amaçlı dialoglar ile bolca betimleme yapmış. Okuduğum çoğu kitabında ayrıntılı betimleme ile karşılaşmadığım için biraz şaşırdım. Sonra biraz araştırınca hikayenin 1954 yılında kaleme alındığını, Savoy Tiyatrosunda 775 kez sahnelendikten sonra Charles Osborn tarafından romanlaştırıldığını okudum. Belki benim hissettiğim farklılık bundandı. Bu çerçeveden bakınca tüm hikayesi iki odada geçen bu kitabın konusu gerçekten tiyatroya çok uygun olduğunu düşünüyorum. Bende sahnede izlemeyi çok isterdim. Kim bilir belki nasip olur..
Örümcek Ağı 
Agatha Christie
