Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.27
827 syf.
8/10 puan verdi
İncelemeye başlamadan önce geçen günlerde bir zavallı çıkmış Türkiye'nin gurur kaynağı, hocaların hocası, Prof. Dr. Halil İnalcık'a dil uzatıyor. Amacı açık; Osmanlı Devleti'ni tarihî gerçeklerine aykırı yüceltmek, Türkiye Cumhuriyeti ve Gazi Mustafa Kemal Atatürk'e saldırarak mevki kapmak. -Ne bereketli topraklarımız varmış,
İki kitaplık serinim ikinci kitabı. İlk kitap Acemi Eğitimide çok eğlenmiştim o yüzden bu kitaba biraz yüksek beklentiyle başladım. Acemi Eğitimi kadar olmasada yine de beni güldürdü eğer esprili yazıları seviyorsanız iki kitabada bakın derim.
Mirgün Cabas ile yaptığı podcastlerden tanıdığım Can Kozanoğlu’nun bu kitabını sesli kitap formatında bitirdim. Kitapta Kozanoğlu’nun gazeteciliğe nasıl başladığı, bu süreçte başından neler geçtiği anlatılıyor. Kimi zaman güldüren kimi zaman da hüzünlendiren bu kitabı dinlerken, Türkiye’de basın-yayın hayatının ve siyasal ortamın nasıl değiştiğine tanıklık ediyoruz.
Kitabın kimi yerlerinde yazarın roman taslakları da yer alıyor. Bu sayede kendisinin yazarlık serüvenini de öğrenmiş oluyoruz.
Yazar kitapta kendisinin de söylediği gibi çok kopuk kopuk olarak anlatıyor başından geçenleri, ama bu durum kitabın güzelleşmesini sağlıyor. Kendisini çok samimi ve alçakgönüllü buldum, hatta kendisini çok fazla gömmüş kitap boyunca. Podcastlerdeki konuşmalarından hareketle kendisine yönelttiği eleştirilerin çoğunun yersiz olduğunu düşünüyorum.
Yazarın bu kitaptan önce yazdığı ve çocukluğunu anlattığı Acemi Eğitimi adlı bir kitabı varmış, kitaba sürekli atıf yapılıyordu Yalan Yıllar’da. Kitabı satın almak için araştırdım, ama kitabın baskısı yok. Google Play’de e-kitabını buldum, olmadı oradan alıp okurum.
Herkese merhabalar
Son zamanlarda okuduğum en eğlenceli kitabın yorumuyla geldim
Reyhan mimarlık fakültesini bitirmiş Gaziantep'li kızımız. Üç tane abisi var ama nasıl abiler anlatamam size. Ve Reyhan da abi baskısından çok sıkarak hem uzaklaşmak hem de hayali olan aşçılık eğitimi almak için İstanbul'a gidiyor. Bir de Reyhan'ın uçak korkusu var. Uçaktaki korkusu çenesine yansıyınca da yanında oturan Ali Eren'e hayatını, hayalini, neler yapacağını atlamadan anlatıyor. Tabi sonra ilk iş gününde bir sürpriz onu bekliyor
Reyhan'ı gerçekten çok sevdim. Neyden nasıl zevk alacağını biliyor Birazcık fazla konuşuyordu ama fazla yadırgamadım. Kitabı okudukça kendi konuşmamın hızlandığını bile hissettim. Doğallığıyla, kişiliğiyle , hazır cevaplığıyla beni etkilediği gibi Ali Eren'i de etkiledi. Nasıl mı Cevabı kitabın sayfalarında saklı
Eren'in acemi aşık hallerine düştüm Bordo Ruj almasıyla beni nasıl etkilediğine girmiyorum bile Böyle etkileyici jestler de yapılmaz ki ama yaaa Reyhan'ı şeften kıskanmak da yüzümde kocaman bir tebessüm oluşturdu. Eren çooook tatlıydı yaaa
Eren ve Reyhan'ın hikayelerinin yanında abilerinin hikayelerinden bahsetmesi hoşuma gitti. ESS kardeşlerin Reyhan'a düşkünlüğü yine içimde 'Keşke abim olsaydı' düşüncelerini uyandırdı. Keşke Aylin ve Erhan'dan azıcık daha bahsetseydi. Aylin'in yaptıklarından sonra pişman oluşu, yaşadıklarını, Erhan ile ilişkisini daha çok okumak isterdim.
Çok çabuk bitti kitap. Kitabı başından sonuna sırıtarak okudum. Ben çooook sevdim Gününüze renk katacak keyifli mi keyifli bir kitap. Kesinlikle tavsiye ederim
Forrest Carter’in kaleme aldığı Küçük Ağacın Eğitimi adlı kitap otobiyografik türde yazılmıştır. Kitap; roman oluşundan ziyade daha çok içerdiği önemli mesajlar ve dönemin önemli siyasi ve sosyal olaylarını anlamamıza kapı aralamaktadır. Yazar kitaba “Çerokiler için” diye başlamaktadır. Güç, egemenlik peşinde koşan Beyaz Adam tarafından yok
"Bilirsin, zihnimizde karanlık bir ezber odası vardır ve şartlar oluştuğunda orada uyuyan ezberler dilimizden yahut hareketlerimizden dökülür de biz hiç hissetmeyiz onların böyle dökülüverdiğini..."koca romanda buna mı takıldın demeyin, öyle çok hareketimizi açıkladı ki bir anda bu cümlecikler. Heba elimde basılı olarak da vardı ama Storytelde yazarın kendisi seslendirmişti, oradan dinledim. Çok özel bir deneyim oldu benim için. Öyle anlar vardır, az tanıdığınız, hep hikayesini merak ettiğiniz abiler vardır hani, bazen bir büyülü an gelir anlatır onlar, lambayı yakmayı bile unuttuğunuz bir loş bir akşam bardakta soğuyup kalan çok demli çaylar, sigara dumanları içinde, gün ağarana kadar anlatırlar. İşte öyle bir dinleme oldu, sarsıldım. Ziya ismi bilinçli bir seçim miydi, ziya'n olmayı çağrıştıran diye miydi diye herkes geçirdi muhtemelen aklından. Heba olmak bir süreç, bir olmamışlık, olamamışlık, bir boşa gitme ifade ederken ziyan olmak anlık bir şeyi, bir anda mahvolmayı ifade ediyormuş, bu ayrımı hiç düşünmemiştim. Bilmem acemi eğitimi bölümlerinde ben gibi aklı Ziyan'a gidip gelen oldu mu? Kendisiyle fazla haşırneşir Asil'i delirten şeyken askerlik süreci, Ziya daha zorlayıcı şeyler yaşarken bile sanki başkasının başından geçiyor gibi dışında olan bitenin. Ziya bütün hayata böyle bakıyor gibi aslında. Son sahnede saklandım sandığı yerden kendini izleyişi de bu halin son raddesi sanki.
*spoiler içerir*
Romanda Hayri İrdal karakteri üzerinden bize doğu ile batı arasında sıkışıp kalmış, modernleşme sancısı çeken, toplumun hızlı ama acemi dönüşümüne adapte olamayarak hayattan ümidini kesmiş bir Türk insanı anlatılmakta.
Hayri İrdal, çocukluğunda çalışması için saatçi Naci Bey'in yanına verilmesi ile saatlerle tanışır; Naci
Ani Turu
Can kozanoglu'nun okudugum ilk kitabi, acemi egitimi'ni de ekledim listeye. Cok kolay okunan, turkiye'nin yakin gecmisine dair anektodlarla dolu, anlaticinin metin boyunca kendini fena hasladigi bir kitap olmus. Isminden de anlasilacagi uzere, nelerin gercek nelerin kurmaca oldugundan asla emin olamiyorsunuz kitap boyunca. bir insanin anilarini yazmasi cok dogal isleyen bir surec degil zaten. Isin icine hatirlama eylemi girdiginden, bir noktada yazar kendi hatiralarini da yeniden yaratmis oluyor. Kurmacanin sinirlarina siziyor ister istemez. kaldi ki okur olarak, ne kadar gercege sadik kaldigini iddia ederse etsin yazar, okuduklarimizin dogrulugundan emin olma gibi bir luksumuz yok. Uzun lafin kisasi keyifli bir okumaydi, turle yakindan ilgilenenlere ozellikle tavsiye ederim.
Yok artik
Kitap gercekten cok akiciydi ve icerisinde yazarin kendi hayatindan alintiladigi hikayer var.. bu hikayeler o kadar fantastik ki her seferinde “yok artik” bu kadar da degil diyerek okudum. Şiddetle tavsiye ederim️
