Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
ARADA KALMIŞ BİR ADAMIN ÖYKÜSÜ: MARTİN EDEN
Martin Eden, tam anlamıyla arada kalmış bir adamın öyküsüdür. Bu adamın hazin sonudur. İşte böyle iddialı bir giriş yaptıktan sonra, gelin bu iddialarımızı temellendirelim.
Sınıf kavramını ve sınıflar arasındaki farklılıkları anlatan birçok kitap vardır. Germinal, Gazap Üzümleri, Fareler ve İnsanlar gibi. Ancak her bir kitap bunu farklı bir
Kitaptaki karakterler, konuşmalar o kadar gerçekçiydi ki sanırım kitapta en sevdiğim kısım bu oldu. Emile Zola'dan okuduğum ilk kitaptı ve uslubunu gerçekten beğendim. Konusuna gelecek olursak maden işçilerinin hayatından yani çektikleri çileden bahsediyor. Gelir eşitsizliği o kadar fazla ki kitabı okurken kentsoylulardan nefret etmekten alıkoyamıyorsunuz kendinizi. İsçiler karın tokluğuna bile çalısmıyorlar. Sadece ölmeyecekleri kadar para alıyorlar. İsçiler bu haksızlığa başkaldırmak istiyorlar ama sonuçta yine en çok onlar zarar görüyor ve sömürülmeye devam ediyorlar. Kitabı okurken kendime sorduğum soru şu oldu kansız devrim olur mu? Sanırım bazı haklarımızı büyük fedakarlıklar yapmadan, cesur olmadan alamıyoruz. Ama yeni bir problem daha çıkıyor kan dökmek ne kadar doğru? Kentsoylular hergün maden isçilerini ölüme terk ederken bu cinayet değil de onları sömüren insanlardan haklarını güzellikle alamayınca son çare olarak onları öldürmeleri mi suç ? Devlet de asker de kent soylulardan yanayken yapacabilecekleri tek sey bu kuskusuz. Çünkü adalet yoksa adalet zorla da olsa tesis edilmelidir. Ama biz insanlar bunu yapmakta ne kadar becerikli olabiliriz. Hakısız ölümlerin önü alınamazdı. Sonuç olarak bir karara varamadım.Bir de kitapta sevdiğim kısım şuydu Jealin hırsızlık yaparken şunu demişti onlar da bizden çalıyor . Jealin kendi adaletini bence tesis etmişti. Evet bu bir hırsızlıktı ama yanlış değildi. Velhasıl kitabı beğendim ve kitabı okurken çok üzüldüm . Ne yazık ki gerçek hayatta böyle ve her zaman haklı olan değil güçlü olan kazanıyor.
Aşk mı Güç mü?
Siz birini 51 yıl, 9 ay, 4 gün bekler misiniz ? Evet yanlış okumadınız, tam tamına 51 yıl, 9 ay, 4 gün...
Sizi bilmem ama romanın kahramanı Florentino Arıza, Ferminda Daza'yı beklemişti.
Florentino Arıza evlilik dışı bir ilişki sonucunda dünyaya gelmiş ve babası tarafından bakılmadığı için annesiyle yaşayan silik bir delikanlıdır.
556 syf.
9/10 puan verdi
Çok manidar bir zamanlamayla 1 mayista bitirdigim şahane bir eser. Isci isveren ayrımı ancak bu kadar güzel anlaşılabilirdi. Teşekkürler Emile Zola. Sayende 240lar mahallesinde tum iscilerle birlikte açlık ve sefaletle boguştum Etienne ve ikiyuzkırklar mahallesindeki tüm işçilerin ve hayatını emekle kazanan herkesin 1mayis işçi bayrami kutlu olsun
Bir isyan ancak bu kadar iyi anlatılabilir di.
İlk sayfalarında kitabın tadına varmanız pek mümkün değil onun için aranızda bırakmak isteyenler olacaktır. Sakın !
Emile Zola gercektende muazzam bir yazar çünkü maden işçilerinin hayatlarını bu denli güzel yazmak her yazarın harcı değil. İnsanı bir makineden farksız gören burjuvazi kısım işçilerin her sabah 4 de gelip akşama kadar çalışmalarından hâlâ memnun değildir ve elinden gelse ücretlerini bile vermeyecektir fakat Etienne adında bir makinist tüm maden işçilerinin umudu olur. Kitabı okurken gerçekten kahramanların insan olmadığı kanısına kapıldım özellikle gençlerin yoz ilişkileri duygulardan çok hayvani özellikleri anımsattı bana. Emile Zola aynı zamanda romanında kooperatiflesmeye, sosyalist düşünceye de sık sık yer vermiştir. Fazla uzatmadan iyi okumalar diliyorum herkese .
Burada bir kitap için yapacağım ilk inceleme olacak bu ama bu kadar şahane bir kitap için benim de paylaşmak istediğim düşüncelerim var ve içimde kalmamalı.
Öncelikle bu Emile Zola’dan okuduğum ilk kitap.Yazarın çok akıcı ve okuyucuyu yormayan bir dili var.
Konusuna gelecek olursak Fransa’da yaşanan maden işçi grevinin öncesini sonrasını konu almış.Aslında günün anlam ve önemine çok uygun bugün 1 mayıs bu kitabı bugün bitirmek benim için de harika oldu.
Fransa’nın Montsou bölgesinde bir işçi sınıfını anlatılıyor haklarını aramak istemeleri oraya gelen ve orada çalışmaya başlayan Etienne sayesinde oluyor.Greve karar vermeleri, direnişleri, vazgeçmeyip can verişleri bile öyle onurlu öyle güzel işlenmiş ki.Grev esnasında yaşadıkları açlıkları hissettim okurken, insanların hakları uğruna neleri göze alabileceğini anladım bir kere daha.O dönem ki kadın erkek ilişkileri ve kadının toplumdaki yeri de konu edinilmiş.Bununla beraber kitabın kitabın ana karakteri sayılan Etienne’nin bu emekçileri nasıl ayaklandırışı, kendinde bu cesareti buluşu ve bunun bir süre sonra kontrol edilemez hale gelişini okuyoruz.Etienne’nin kendi hesaplaşmasını, Catherine’e olan itiraf edemediği aşkına şahitiz.Okuduğum çoğu şey yüreğimde yer edindi.
Mutlaka okunmalı.