Norveçli büyük romancı #KnutHamsun ‘un 1890 yılında yazdığı #Açlık romanını #okudumbitti (vallahi ben de bittim)
Yazar olma sevdasıyla yanıp tutuşurken bir yandan da açlıkla mücadele eden gencin, yürek burkan hikayesi. Açlık ki ne açlık. Kendi deyişi ile insanın içinde kuduran cinsten.
İnsanın içini burkan, canını yakan bir kitap Açlık.
Mutluluk denen şeyi çoktan unutmuştum. İçimde bu düşünceyi okşayıp nazlıyor, korkunç bir haksızlığa uğradığım sonucuna varıyordum. Şu son ayların bu acayip zulmü neydi bana karşı? Zihnimi toparlayamıyordum artık. Her zaman her yerde en tuhaf azapları ben çekiyordum. Sf.20
Ne işti bu. Bir beygir gibi, ha babam, kendimi zorlamış, gece gündüz gözlerim önüme akıncaya kadar okumuş , çalışmış, beynimdeki zekayı açıklara akıtmıştım! Ne geçmişti, lanet olsun elime? Sf.75
Bir insanın, en candan, en hararetli bütün girişimlerinin yüzde yüz boşa gitmesinde bir hikmet var mıydı, neydi? Sf.42
Anlayacağınız #halilsezaimodeon
Sustum, gidiyorum, Çikalaataaa yemAliYım!!!
Knut Hamsun'in tadına asla başka bir yazarda varamiyacaginiz dili
Hacim olarak kısa olmasına rağmen içeriği devasa
Nobel ödüllü yazarın hayatından da kesitler taşıyor
Ilgiyle okumanız tavsiyesiyle...
