Bu türde okuduğum ilk kitaptı, açıkçası Kafes'e başlarken romanı yarım bırakacağımı düşünmüştüm. Böyle romanlarda merakıma yenik düşüp son sayfaya bakma gibi bir huyum vardır, bu nedenledir ki gerilim pek tarzım değildir, ama ilk defa böylesi bir romanda kitabın sonuna bakma ihtiyacı hissetmedim, yani yaşanılanları yaşanmış olanları daha çok merak ettim.
Malorie gerçekten çok güçlü bir karakterdi, göz bağlarına rağmen yazarın bizlere karanlıktan daha başka şeyler de aktarabiliyor olması beni gerçekten büyüledi. Yazar her şeyi o kadar güzel tasvir etmiş ki, her bir duyguyu o kadar güzel yansıtmış ki Kafes'i sadece okumakla kalmadım aynı zamanda yaşadım.
Romanda gerilim ve belirsizlik had safhadaydı, duygusal açıdan da oldukça tatmin ediciydi özellikle de sonunda o çocuklara verdiği isimler her şeye değerdi, ama her halükarda bir devam kitabı gelmesi gerekiyor, bir şeyler eksik kaldı sanki...
Kafes gerçekten çok başarılıydı, okurken zaman kavramını yitirdiğim nadir romanlardan biriydi. Bana göre korku gerilime güzel bir başlangıç kitabıydı.
Josh Malerman
Merhabalar... Aylar önce okuduğum fakat benliğimde derin bir iz bırakan 
Teftiş'in incelemesini yapmak istiyorum. Burayı açmadan önce kitap hakkındaki düşüncelerimi yazmıştım ve burada da paylaşmak istedim. Ne
