Benim için yılın son kitabı olan Kapanda Bir Hayal, Burcu Ünlü'nün ilk kitabı.Üstelik kısa zamanda ikinci baskısını yapan bir ilk kitap.
İçinde Burcu Ünlü'nün "çocukluğuna" ithaf ettiği on öykü bulunuyor.
Ben nedense, öykülerin diğer kurmaca türlerine göre daha çok duygu barındırmasını beklerim.O kısalık, vuruculukla bitsin isterim.
Yazarların öykü türü hakkında söylediklerini de çok merak ederim.Sevdiğim yazarlardan biri olan Cortazar: "Roman hep sayıyla kazanır, oysa öykünün bu maçı nakavtla alması gerekir." der mesela.
Cortazar'ın, Borges'in öyküleri değil de, Sabahattin Ali'nin Ayran'ı, Vüs'at O Bener'in Havva'sı, Orhan Kemal'in Çikolata'sı sızlatır içimi.
Bu benim okuma pratiğimle de ilgili biliyorum.
Burcu Ünlü'nün öykülerinin, benim sevdiğim öykü türüne yakın olduğunu düşündüm.Saydığım ustalardaki o büyüyü yaşattı bana.
Çok başarılı bir ilk kitap Kapanda Bir Hayal.Okuyucusu bol olsun!