Ergenlik çağının başlarında Humbert, kendi yaşındaki bir kıza umutsuzca ve trajik bir şekilde aşık oldu ve yetişkinliğe doğru ilerledikçe, kız olmakla kadın olmak arasındaki ince çizgide yürüyen "su perileri"ne, yani gençlere olan takıntısını asla kaybetmedi. Yeni bir öğretmenlik pozisyonu bulduktan sonra yaşayacak bir yer ararken, son derece yalnız görünen ve açıkça Humbert'ten etkilenen iddialı ve sinir bozucu bir kadın olan Charlotte Haze (Melanie Griffith) ile tanışır. Humbert, Humbert'in bir zamanlar sevdiği kızın imajı olan 13 yaşındaki kızı Lolita (Dominique Swain) ile tanışana kadar küçük aklını kullanır. Humbert, yatılı olarak Haze'in evine taşınır ve sonunda Lolita'ya daha yakın olabilmek için Charlotte ile evlenir. Charlotte, Humbert'in kızına olan ilgisini öğrendiğinde öfkeyle evden kaçar, ancak bir araba kazasında ölür. Humbert, Lolita'ya annesinin kaderinden bahsetmeden onu ülke çapında bir araba yolculuğuna çıkarır. Burada ilişkileri üvey baba ve üvey kız arasındaki geleneksel sınırların ötesine geçmeye başlar.
Albert Camus gelip de yabancılaşmayı Oğuz Atay karakterlerinde görmeli :) Meursault ve Hikmet Benol. ‘Ben’ olamayan farklı farklı Hikmet’ler… Meursault’un kayıtsız yabancılaşması mı Hikmet’in gürültülü, saldırgan yabancılaşması mı… İki yazarı da çok sevsem de Oğuz Atay hep daha önde geliyor benim için.
Kitap boyunca elimde olmadan
