1937. Bundan 87 yıl önce. Hâlâ okunuyor olması şaşırtıcı bence. Şaşırtan kısım, biz hiç okuyan bir toplum olmadık, olamadık. Buna rağmen bu zamanları gördü Kuyucaklı Yusuf.
Kitabın sonunda Ahmet Oktay'ın incelemelerindem bir kaç alıntı yapmak istiyorum
*"1903 senesi sonbaharında ve yağmurlu bir gecede, Aydın'ın Nazilli kazâsına yakın Kuyucak köyünü eşkıyalar bastılar ve bir karı kocayı öldürdüler". Anlatımının yalınlığı ve katılığı, roman dünyasının olaylarının nasıl bir acımasızlık içereceğini sezinletir.
*Yusuf, baskısız, eziyetsiz bir dünyaya arzular içten içe, olayların nedenleri üzerinde derinlemesine düşünmemesine rağmen, son kertede özgür olmak ve dilediğince davranmak ister.
*Hiçbir olayda başkaları ile iletişim kurmamış, kuramamıştır.
Sabahattin Ali aslında toplumsa duyarsızlığa da değinir aynı zamanda. Kaymakamlıkta yaşanan olayla ve Yusuf'un hayatındaki sonraki olaylar toplumun destek olmasindan ziyade köstek olduğununda gösteriyor.
Kitaplar bize olması gerekeni gösterirken, aynı zamanda neyi yapmamamız gerektiğini de gösterir.
Eğer bir yerlerde Yusuf gibi biriyle karşılaşırsanız, selam verin ona, anlıyorum seni deyin
Keyifli okumalar.
