Cengiz Dağcı'dan okuduğum ilk eser. Öncelikle kalemini çok beğendiğimi söylemek istiyorum. Fazla akıcı ve kendine çeken bir romandı.
Romanın baş kahramanı Sadık, Türkistan'ın istikbali için Alman üniformasını giyerek ikinci dünya savaşında yerini alıyor. Savaş boyunca Türkistan'ın istikbali için her şeye katlanıyor ama sonu istediği gibi olmuyor. Birçok silah arkadaşını kaybediyor, sevdiklerini kaybediyor ve bu istikbalin olamayacağını anlaması epey uzun sürüyor. Tüm umutları ve hayalleri boşluğa sürükleniyor. Kitabın sonunda esirlikten kurtuluyor ama onun sevincini bile yaşayamayacağı birçok yara ile hayatına devam ediyor.
Romanda çok etkilendiğim sahneler oldu, yer yer duygulandım. Özellikle Muhan, Akın ve Marya beni her yönüyle etkileyen karakterlerdi.
Roman savaşın içindeymişsiniz gibi gerçekçi anlatılmış, betimlemeler gayet güzel yapılmış. Severek okuyacağınızı düşünüyorum ve okuyacak arkadaşlarıma keyifli okumalar diliyorum.
Yurdunu Kaybeden Adam 
Cengiz Dağcı
255 syf.
·
Puan vermedi
"Alman üniformasıyla Türkistan için..."
Korkunç Yıllar'ın Alman esiri Sadık Turan, Alman ordusunun Türkistan taburunda bir Başçavuş şimdi.
"Bitti esirlik yılları bitti artık..."
Rusya'ya karşı Alman orduları savaşı kazanmak için durmadan ilerler. Türk esirlerden pek çoğunu da 'Türkistan' ın bağımsızlığı' diyerek ordularına dahil ederler. Her birinin sırtında Alman üniformaları bağımsızlık için savaşırlar, Rusya' nın baskısı, zulmü ve sürgünlerini artık bitirmek için...
Sadık Turan'ın, sırtında taşıdığı Alman üniforması, bazen övünç bazen utanç kaynağı. Türkistan'ı, Kırım'ı Kızıltaşı, köyünü, ailesini, bağımsızlığı, Türk bağımsızlığını düşününce sadece kendi değil diğer tüm Türk esirler için övünç kaynağı.
Diğer yandan Almanların yaptıklarını da göz önünde tutunca, esirlere nasıl davrandıklarını, gözlerini kırpmadan toplu mezarlara tek kurşunla doldurduklarını, utanç kaynağı...
Savaş biter kaybeden ise Almanlar, Sadık Turan kaçar ordudan yakınlarındansa kimse kalmamıştır orduda. Polonyalı bir köylü ve kendini çok seven Marya ile Rus ordularının arasından geçmek zorundadır, başarırda bunu zorlu bir süreç olsa da.
Şimdiyse,
"Bitti. Esirlik yılları bitti. Ömrümde ilk defa hür hissediyorum kendimi. Hür insanların yaşadığı topraklardayım" demenin tam zamanı fakat ne yazık ki o topraklar kendi toprağı değil...
Bir Cengiz Dağcı kitabı daha kesinlikle okunması gereken.
