Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Emeksiz yemek olmaz...!
- Şekeer, parayı cepten çeker, parası olmayan sümüğünü çeker.
- Darı var darı, hamama girdi kocakarı, dişleri sarı sarı!..
- Hadi buzlu su, otuz iki dişine trampet çaldırıyor buzlu su!
Sokakta pazarda harçlığını çıkarmak için, ailesine destek olmak için uğraşırdı küçük Muzo.. Küçük şehirlerde yılın belli bir zamanında panayırlar kurulur, ki hala da vardır; panayır da cadde kapatılır, pazarcılar gelir görece daha uygun fiyattan çeşitli ürünler satarlar… İlkokul zamanları olmalı, ben de bir panayır zamanı pamuk şekerciden pamukşeker alıp satmış ve pamukşekerci tarafından kandırılmış onun hırsıyla anneme poğaça yaptırıp satmış, Muzo’nun deyimiyle “büyük para” kazanmıştım… Bu da benim ilk girişimciliğim olarak anılarım arasına yerini aldı…
Kitapta çok daha eski yılların, yokluk yıllarının Adanasını, ağabeyi, anne ve babasıyla geçim savaşı veren Muzo’nun ağzından okuyoruz. Fakir ama (u)mutlu insanlar, gerçek ilişkiler, okuyabilme azmiyle feda edilen bir “aşk”, belki de pişmanlıklar…
Hikayenin kahramanı ”Yıl 1933, aylardan ekim, günlerden 29; yani Onuncu Yıl… cumhuriyetin onuncu yıldönümü… İşte o gece annem tutturmuş da tutturmuş, Fener alayını izleyeceğim diye…” şeklinde kendi doğumunu anlatan yazarın kendisi mi bilmiyorum, esasen bilmek için bir çaba içine girmek de istemedim; keza ne değişir; kaleminin gücünden kaybetmez ya… Bu arada okurken bazı bölümlerinde aklıma iki filmden görüntüler geldi, onları da tavsiye niyetine paylaşayım.
- [ ] Bisiklet Hırsızları (1948)
- [ ] Cennet Sineması (1988)
En saf haliyle bir Anadolu Hikayesi okumak isterseniz tavsiye ederim…
O zamanlar öğrenciyim İstanbul'da. Taksim'in her tarafı ışıklı İstiklal caddesinin bir alt paralelinde caddeyle ayırdığı yer Tarlabaşıydı. (En son orayı da dönüştürüyorlardı.Tarlabaşı belgeseli çekilmişti oradaki resimlerle Kıraç'ın Arayan dostlarım beni bulmasın seslendirmesiyle ilgili videoyu aşağı bırakacağım. Mutlaka izleyin.) Bir gün bir arkadaşımı arıyordum telefonun şarjı bittiği için eski gittiğimiz yerlere bakmıştım. Son zamanlarda tarlabaşında birtakım insanlarla tanışmıştı o tarafa uzandım. Bizin oturduğumuz yerlerde 50lik bira 8 liraydı Tarlabaşındaki barlarda 4 teleydi. Tabi girip oturmaya mangal gibi yürek gerek bir de... Her taraf travesti, hayat kadını(üzerinde düşünülmesi gereken bir kavram -hayatı bitmiş-), dövmeli kollar, tinerciler, yıkık dökük evler, sokağın 2 karşı evine boydan boya uzanan çamaşır ipleri. Bütün bunların hepsini bu kitapta buldum. Elbette yaşadığım yer elit bir yer olmamakla varoşluğun varoşluğunu anlatan bu kitabın semt olarak karşılığı Tarlabaşı'dır. Gerisi varoşçuktur. Kitapta baya argo kelime var. Argo derken çirkin anlamında demiyorum anlamadığım. Buna rağmen kullanılan üslup bana İ. Oktay Anar'ın Pusku Kıtalar Atlasın ve Muzaffer İzgü'nün Zıkkımın Kökü kitaplarını hatırlattı. Ama bu onları da geride bırakan bir şey. Harika bir kitap. Herkese tavsiye edebileceğim bir kitap. Konus hard ama very Hard.
Aileden 2 kuşak üniversiteli olanlar okumasın.
Tarlabaşı videosu
youtu.be/ib6jyySORV4
#okudumbitti
️ Eskici ve Oğulları bir dönem kitabı...Aslında biraz şaibeli bir şekilde zengin olan bir dedenin , 10 yaşına kadar paşalar gibi konaklarda yetiştirilen torunu, dedenin ölümüyle eli ekmek tutmayı öğrensin,mesleği olsun diye düşünen ,dünyadan erkenden göçen bir babanın oğlu Eskici...Demircilikten , ayakkabı tamirciliğine ,oradan bir bacağını kaybettiği Trablusgarp çöllerine ,tekrardan vatanına döndüğü,hayatı hep bir mücadele,hep bir ekmek - yaşam kavgası içinde geçen , hayata isyan eden bir baba... Aslında dibine kadar gerçek bir roman Eskici ve Oğulları ...Bana gerek dönem ,gerekse geçtiği coğrafyadan mütevellit Muzaffer İzgü'nün Zıkkımın Kökü kitabını hatırlattı...Aynı yokluk , yoksulluk, aynı isyanlar ,aynı hayaller...
️ Eskici, 2 oğlu, gelini, kızı , karısı,ve 3 torunu bir dükkandan geçimlerini sağlamakta zora girince , Çukurova'ya pamuk toplamaya gitmeye karar verirler.
O zamana dek esnaflıktan ekmek paralarını kazanan aile fertleri ,ovaya gittikleri gibi sıtmaya,dizanteriye tutulurlar, işler umdukları gibi gitmez ,gittiklerinden daha kötü bir durumda şehre geri dönerler...
️ Kitapta , Eskici'nin zor karakteri, isyankarlığı, sinirlenince ne ana ne ata bilmeden önüne gelene dümdüz sövmesi yer yer sizi çileden çıkarsa da , eleştirel bakış açısı, yaşam şartlarının zorluğu ,aile bağlarının ne denli zorluklar yaşanırsa yaşansın kopmayacağının bu gerçekçi anlatımıyla ,okunması gereken kitaplar arasında bence
·
Puan vermedi
Muzaffer İzgü'nün, 'yaşamöyküsü'nü anlattığı Zıkkımın Kökü, aynı adla sinemaya uyarlandı. Memduh Ün ile Macit Koper'in senaryolaştırdığı, yönetmenliğini Memduh Ün'ün yaptığı; Menderes Samancılar, Meriç Başaran, Günay Girik, Elif İnci, Sırrı Elitaş ve Emre Akyıldız'ın rol aldığı Zıkkımın Kökü filmi, Hindistan Udaipur Film Festivali'nde Altın Film, Tokyo Film Festivali'nde Asya'nın En İyileri, İspanya'da En İyi Yönetmen ödüllerine değer görülürken; Adana'da Altın Koza'da beş ödül birden, Kültür Bakanlığı Ödülü, Paris'te 1994'te Cine Junior en büyük ödülünü de aldı.
304 syf.
5/10 puan verdi
Kitabı bugün bitirdim. Romanda aşırı sürükleyicilik vardı. Kitabı, edebiyat öğretmenimin tavsiyesi üzerine aldım ve okudum. Muzaffer İzgü, yakın Adana tarihini gerçekleriyle, kültürüyle, sadeliğiyle bizlere yansıtmış. Muzo'nun yaşadıkları oldukça etkileyiciydi. Çok fazla duyguyu yaşadım bu kitapta ama Muzaffer İzgü Adana ağzını olduğu gibi yazdığı için konuşma dilimde değişiklikler olduğunu fark ettim. :D Sevmem pek argoları ama olsun. Örneğin; "Lan" ,"gardaş!", "He", gibi argoları tekrar edindim; kaba olmaya başladım. Son olarak Adanalı olduğumu ve Adana'da yaşadığımı sizlere belirtmek istiyorum. Kitabı okuyup okumamak size kalmış ama tavsiye eder miyim? Tercihinize bağlı der geçerim. Teşekkür ediyorum
Zıkkımın Kökü
Çukurova'nın sıcağını , şivesini , yaşam tarzını yansıtan ; hatta ve hatta sivrisineğini teninizde hissettiren akıcı bir kitap:) Okurken hafiften İnce Memed havası alıyorsunuz...Yazarın yaşamından esinlenerek kaleme alması da ayrıca güzel.