"Şimdi biz neyiz biliyor musun?
Yıkıntılar arasında yakınlarını arayan öksüz savaş çocukları gibiyiz. Umut ve korkunun hiçbir anlam taşımadığı bir dünyada bir şey bulduğunda neyi, ne yapacağını bilemeyen çocuklar gibi. Artık hiçbir duygusunu anlayamayan çocuklar gibi. Ve elbet biz de bu aşkta büyüyecek. Herşeyi bir başka aşka erteleyeceğiz."
Büyükanne. Aklaşmış saçlarını toplamış, yüzü ince. Sıska bacakları. Hep
mutfakta, midesine bir bıçak dayamış olarak yakaladığım büyükanne, hareketsiz.
Ne kendi kıpırdıyor, ne de bıçağı kıpırdatıyor.
- Ne yapıyorsun burada? diye soruyor çocuk.
- Kendimi öldürmeye çalışıyorum.
Anıların tüm görüntülerini vermeyeceğim. Sonsuz gerideler.
''Lareau orta sınıfa özgü çocuk yetiştirme tarzını ''işbirliği odaklı eğitim'' olarak adlandırıyor. ''Çocuğun yeteneklerini,görüşlerini ve becerilerini'' etkin biçimde ''destekleme ve değerlendirme'' çabası. Yoksul anne babalar ise, tam tersi, ''doğal gelişim başarısına'' yönelik bir strateji izlemek eğiliminde. Sorumluluklarını çocuklarına
Sayfa 80Kitabı okudu
MUTLULUĞUN RESMİ:))
sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin
işin kolayına kaçmadan ama
gül yanaklı bebesini emziren melek yüzlü anneciğin resmini değil
ne de ak örtüde elmaların
Bir yanardağ söndü.
Devrildi bir çınar; ışığın türkücüsü öldü.
Sadece Çukurova değil, ölüm orucundaki tutsak, pamuk tarlasındaki ırgat, gecekondudaki Roman, ayazda sabahlayan çocuk da dağdaki eşkıya da yetim kaldı.
Kütüphanelerimizin üstüne bir kara bulut indi.
Yer Yaşar, gök Kemal şimdi…
***
2000’de, yeni binyılın kundağında ölmeye yatmış
Bir gün bile öğretmenlik yapmışsanız bu mesleğin tadını unutamazsınız. Öğretmenler hiç yaşlanmaz bence. Gençlikleri bir hayat boyunca sürer gider. Durmaksızın çocuklar, gençler arasında yaşadıklarından... Gençlere biçim vermek, yeni bir yön kazandırmak çabası gözle görülen, elle tutulan bir şeyler vermektir onlara... Hiçbir meslekte insan çabalarının verimini böylesine yakından göremez. En güzel meslek öğretmenliktir. Nasıl hayatın en tatlı anları öğrencilikte geçerse, öğretmenlikte yararlı olmanın mutluluğunu verir kişiye.
(Oktay Akbal)
