Hayattaki en büyük pişmanlık, pişman olurum diye yapmadıklarımızdır...
“Mutlu aileler birbirlerine benzer, her mutsuz aileninse kendine özgü bir mutsuzluğu vardır.”
Lev Tolstoy
Nermin Yıldırım’ın ilk üç romanı 
Unutma Beni Apartmanı , 
Rüyalar Anlatılmaz ve
Apartmansız bir dünya kurulmalıdır...
Çok katlı (apartman benzeri) binalar ilk olarak İmparatorluk başkenti Roma'da inşa edildi. Roma'lı kapitalist/müteşebbis/ler yüzbinlerce yoksula kiralamak üzere böyle çok katlı bir ev modeli (insula) geliştirmişlerdi. Oysa kendileri, inşa ettikleri çok katlı insula'larda değil müstakil ev ve malikânelerde oturuyorlardı. Tıpkı bugün apartman ve
“Dinleyicilerimiz merak ediyor Arif, neden Apartman Boşluğu?”
“Sonuçta hepimiz kentte, apartmanlarda yaşıyoruz. Ve genellikle çağın getirdiği bir boşluk duygusuyla mücadele halindeyiz. Postmodern kent hayatının birey üzerinde yarattığı bir boşluk duygusu... Apartman Boşluğu bu ruh halini anlatıyor...”
Sürprizlere ve belirsizliğe yaşama hakkı tanımama iddiasındaki steril dünyanın sıkıcı sınırlarının dışındaki başına buyruk gezegen beni isteksizce içine çekiyordu.
Üstümden parça parça attığım bütün gerginlik tek bir parça olarak bir seferde yeniden üstüme yapıştı. Tanıdık sıkıntılar, üzerimde emanet gibi duran huzurun yerini almıştı tekrar.
İlişkimizin bitmesi benim hayatımdaki tek radikal değişiklik oldu. Fakat onun için ben süratle hayatından çıkan ayrıntılardan sadece biriydim.