Sevgi ağacı...
Yüzümde aradığın şeyi buldun çünkü. İçimde bir sevgi ağacı olduğunu düşünebilirsin artık. Sana öyle geliyorsa öyledir.
Sayfa 24 - Can YayınlarıKitabı okudu
Onu birkaç kez bahçelerinde görmüştüm.
Utangaç ve endamlı yürüyerek, bize ayran ikram etmişti.
Ceylan gözlerine baktım.
Mehtap çeşmesinin yanında bekleyen asude kız telaşlı.
Yanına yaklaşıyorum, elimdeki kırmızı gülü uzatıyorum.
Onun elinden önce kırmızı gülün yaprakları titriyor.
Terleyen ellerine alıyor gülü, parmakları ince,
narin kristal yumağı hâlinde gülü tutuyor.
Vurulduğunda, tam gülün olduğu yerden vurulduğunda siyah ilk anda göstermeyecek kanı. Ama elini kalbine götürüp yokladığında parmakların kana bulanacak.
Sayfa 82Kitabı okudu
Yaptığımız en iyi şey ayran. Ama onun da yarısı su.”
Almanya'da katıldığı bir söyleşiden dönen Can Baba'ya "Almanya'yı nasıl buldun?" diye sorarlar. Can Baba sinirle cevap verir "Nasıl olacak ulan, her şey öyle düzgün ki, insanın kafası karışıyor." 😉
Yalan da değil.
Karmaşıklığa o kadar alışmışız ki, işimiz biraz yolunda gitse, yönümüzü kaybediyoruz.
Ya da bir parça gülsek, “Çok güldük. Bakalım başımıza ne gelecek?” diye tedirgin oluyoruz.
Kaygılı ve kaos dolu bir toplum olduk vesselam.
Memleketin yarısı hastanelik, yarısı hapishanelik.
Her işimiz yarım yamalak.
Her işimiz özensiz.
Sabah fırına gittim.
Sade poğaça kalmamış. Fırın sahibi “Peynirli poğaça var, vereyim mi?” diye sordu.
“Peynirli sevmiyorum.” dedim.
Sırıttı.
“Yok yok” dedi “Zaten adı peynirli poğaça. Arada bir denk gelirse, peynir koyuyoruz.” dedi.
Aziz Usta’nın dediği gibi.
“Yaptığımız en iyi şey ayran. Ama onun da yarısı su.”
ey padişah-ı âlem, düşman mısın zekâya?
erbâb-ı iktidarı gördün mü saldırırsın,
asrında kaldı millet üstadsız, kitabsız,
havf eylerim yakında Kur’an‘ı kaldırırsın.
besmele gûş eyleyen şeytan gibi,
korkuyorsun ”höt” dese bir ecnebî
padişahım öyle alçaksın ki sen,
izzet-i nefsin Arap İzzet gibi!
hamiyyet gamz eden bir pâk alın her kimde