DOSTA DÜŞMANA KARŞI
Zindanlardan taşa taşa kar beni
Mamaklardan Metrislerden sor beni
Diyarbekir'e kanla bastım mührümü
Ceset ceset kefen kefen sar beni
Bu türkü mor dağların emanetidir
Firari mahpuslara bir avuç su
Bir türkü dilimi içerdekine
Çeyiz sandığına oyalı yazma
Memeye süt
Ve baharın toprağa bereketidir
Sığmaz dört duvarın yasına dikenli tele
Cesur
İnsan nerede doğacağını, bedenin ne kadar acıyı kaldıracağını, ne kadar yükü omzu ile iteceğini bilemiyor. Bilmediği bu topraklarda insan ancak başıboş dolaşıp ardı arkası olmayan umutların peşinde koşuyor. Bilmediği için de her şeyi deneyerek öğrenmeye çalışıyor. Bana boyumdan büyük yükler verdiler sonra da al bunları şu karşı komşunun dağların taşı dediler. İnsanlık ideali diye tutturdular, dünyayı kurtarırım sandım koştum arkalarından, sonra da insanlığımı aldılar gittiler benden. Benden geriye ne kaldı desem, şu kara kuru derim biraz solmuş tenim kaldı. Yolda bulduklarımı da kurtaramadım, biraz da yolundan ettim herkesi. Bir deli gibi koştum durdum dünyayı ettim dünyalıktan. Bir deli gibi koştum durdum dünyaları ettim kendimden. Şimdi sırtımda çantamla şaşırdım kaldım...
Sürgün
nicedir seyduna'nın dağlarında kuşlar yerine
kurşunlar kanat çırpardı.
kurşun, kendi çığlığına uyanır,
kendinden utanırdı bu coğrafyada,
ki hiç sevmedi sesini, ismini...
ölüm arayan, ışığında oturur ağlardı.
ne zaman çığlık kopsa, bilirdi,
ardı derin susku kuyusu olurdu,
bir yaprakta olsun solumazdı hayat.
şehirleri birbirine
Bir türkünün güzelliğinde takılı kalmaktır belki de hayat...
Dosta Düşmana Karşı
Zindanlardan taşa taşa kar beni
Mamaklardan Metrislerden sor beni
Diyarbekir'e kanla bastım mührümü
Ceset ceset kefen kefen sar beni
Bu türkü mor dağların emanetidir
Firari mahpuslara bir avuç su
Dosta Düşmana Karşı - Ahmet Kaya
Zindanlardan taşa taşa kar beni
Mamaklardan Metrislerden sor beni
Diyarbekir'e kanla bastım mührümü
Ceset ceset kefen kefen sar beni
Bu türkü mor dağların emanetidir
Firari mahpuslara bir avuç su
Bir türkü dilimi içerdekine
Çeyiz sandığına oyalı yazma
Memeye süt
Ve baharın toprağa bereketidir
Sığmaz dört duvarın yasına dikenli tele
Cesur
Dağların, dağlarının ardı,
Nasıl anlatsam…
Ağaçsız,kuşsuz,gölgesiz.
Sayfa 54 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Yanı başımda olan hazineleri bile göremez hâle gelmişim meğer. Bazı insanların göründüklerinin ötesinde ne güzel hayatlarının olduğunu anladım. Tıpkı yüce dağların ardı, okyanusların ötesi gibi. Sabırla yüzebilene, pes etmeden tırmanabilene sunulan engin bir hazine misali...
Sayfa 34
Kara Kar
Kar taneleri gibidir insanlar doğduklarında.
Öylesine saf ve temiz, öylesine beyaz.
Aynalardaki resimleri aynı
İçlerindeki yüzlerse yabancı biraz.
Grileşir beyazlar zamanla.
Kimisi yollara düşer, kimisi dağlara.
Hikaye de hep aynıdır aslında.
Yollar; dağların heybetine kapılır
Üzerine basıp geçenlerden şikayet ederek.
Dağlarsa, karıncalardan başka bir şey göremediğinden şikayetçi olur zirvelere.
Oysaki hikayenin sonunda
Dağlar da eriyecekti yollar da.
Çünkü her kışın ardı bahardı, yazdı.
Ve gökyüzü hepsine aynı kaderi yazdı.
Halbuki birbirine sımsıkı sarılabilse insanlar
Ne rüzgara kapılırdı, ne de ateş onları yakardı.
Ali Farız/Kara Kar
Çoğunun hayalleri, köylerinin etrafını çevreleyen dağları aşamamıştı. Üzerlerindeki gökyüzü onların sonsuzluğuydu. Dağların ardı bir bilinmezlikle doluydu. Büyüklerinden gördükleriyle kendi hayatlarının sınırlarını belirlemişlerdi ancak şehre okumaya gelince o dağların zirvelerine dahi yanaşamayan hayalleri yeni bir boyut kazanmıştı.
Sayfa 61Kitabı okudu
