Yüreğimde coşan yangın mıydı?
Kan dolaşımı öpüşürken ne kadar hızlıydı.
Çünkü seni söyleyen dudaklarım vardı.
Hani kirpiklerin ıslanması, hani ağlayıp gülerken.
Yaralar kapanıyor, bir sevda daha tutuşuyordu.
Alevin rengiydi gözlerin.
Bu yüzden dünyadan alacaklıydım.
Hani aşkın kendi içindeki duman.
Bu rüyada ne kadar nefessiz kalıyorduk.
Sence de olabilmek anlamak mıydı?
İşte yine güneş doğuyor, yeniden aşk.