"Bu adliye memurlarmm kafaları da amma garip çalışıyor. Her şeyden sonuç çıkarmak değil, birçok hüküm vermek istiyorlar. Bir adam yanmış... Bu adam kendi kendini yak-
mamıştır. Öyle olsaydı kendi cesedini deniz kenarına kadar getiremezdi... Evet, ortada bir cinayet var. Katil kim? Onu düşünelim!"
İlk polisiye yazarımız
Amanvermez Avni'de Osmanlı okulundan tam not almıştı.
(İlk polisiye yazarımız Ebusüreyya Sami'nin dizi kitapları. Polisiye roman tekniği ile coğrafyasının son derece uyumlu bir biçimde harmanladı.)
Sayfa 95Kitabı okudu
Bizim tarih hocası sağır Süleyman bunu elinde Ebüssüreyya Sami'nin "Aman Vermez Avninin Serüvenleri" adlı kitapla yakaladı bir gün. O günden sonra Nevzat'ı, Aman Vermez Avni diye çağırmaya başladı...
"Bu memlekette iş görmek için kafanı çalıştırmaktan daha çok, etek öpmek için dudak aşındırmak gerekiyor."
Sayfa 96Kitabı okudu
Nermin artık hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Odanın dışarısından sesinin işitilmemesi için mümkün mertebe kendini tutmaya çalışıyor, fakat başaramıyordu. Ağladı, ağladı, ağladı! Gözyaşlarına yol verdi.
Size karşı böylesine soğuk davranışım, arkadaşlığımız sebebiyle eşek cennetine daha nazik bir şekilde nakledilmenizi sağlamak amacına hizmet etmektedir.
Bu memlekette iş görmek için zihin yormaktan daha fazla, etek öpmek için dudak aşındırmak gerekiyor.
Galata'da Kürekçeler içinde Koyun Baba Demhanesi denilir bir meyhane vardır ki burası ihtimal ki İstanbul'un fethedilmesinden önce de vardı ve yine Bizanslıların şaraphaneleriydi.
Aza çoğa bakma! Tamahkarlığı bırak, sonra az tamah çok zarar getirir!
Bu adam Hristiyan, hem de Rum. Bak, sol elinin şehadet parmağında yüzük var. Yüzüğü bu parmağa ancak Rumlar takarlar.
