Efendime vermek için
Yirmi yedimden gün aldım
Yirmi yetimden gül.
muhit kitapKitabı okudu
"Ey felekleri bir sapan taşı gibi elinde döndüren Kudret! Senden gelecek nura muhtacım. Nuh'un gemisi, İbrahim'in gül bahçesi, Yunus'un zikri, Yusuf'un zindanı, Musa'nın Tur'u, İsa'nın nuru hürmetine! Ardına düştüğüm izleri bana buldur. Hayrını kulundan esirgeme!"
Sayfa 28 - Hayat
İbrahim önce kelimelerle sonra âteşle sınandı. İçindeki yangın, atıldığı âteşin yangınından daha büyük olmasaydı, ufacık bir şüphe, incecik bir endişe, gülzâre dönmezdi âteş. Yanar giderdi İbrahim. İbrahim'i yangından kurtaran yine yangın. Nemrud'un âteşini gül bahçesine çeviren İbrahim'in hû yangını. Bu yüzden tedbir değil takdir İbrahim.
Sayfa 144 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
İbrahim: Âteşi güle çevirmenin hikâyesi. Düşün gül bahçesi içinde Halilullah vasfınca yananı, yandıkça inanan inandıkça yanan İbrahim'i.
Her âteş kendi hikâyesini yazar ve âteşin sırrından âteşi tanıyan anlar.
Sayfa 143 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Âteş gül bahçesine dönüşmüyor... muhatabı İbrahim olmadıkça.
Sayfa 142 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Yazmayı bilen şaire hayatın âteşleri "serin ve selametli". Şair, İbrahim'se, şiiri gül bahçesi.
Sayfa 141 - Timaş YayınlarıKitabı okudu