“Onu özlüyorsun…”
“Seni özlüyorum, Nova.”
𝑉𝑒 𝑏𝑒𝑛 𝑎𝑟𝑡ı𝑘 𝑏𝑢𝑟𝑎𝑑𝑎𝑦ı𝑚 𝑎𝑚𝑎 𝑜 ℎ𝑎̂𝑙𝑎̂ 𝑦ı𝑙𝑑ı𝑧 ı𝑠̧ı𝑔̆ı𝑛𝑎 𝑏𝑎𝑘ı𝑦𝑜𝑟.
Hiçbir şey düşmedi ama yemin ederim kırılma seslerini duydum.
𝑌𝑜𝑘𝑙𝑢𝑔̆𝑢𝑚𝑢 𝑣𝑎𝑟𝑙ı𝑔̆ı𝑚𝑑𝑎𝑛 𝑑𝑎ℎ𝑎 𝑖𝑦𝑖 𝑡𝑎𝑛ı𝑦𝑜𝑟.
Her yaşam formu doğduğunda sıfırdan başlıyordu. En temiz haliyle. Güçlü ve çok kıymetli aurası ile. Çocuklar bu yüzden her zaman daha güçlüdür. Eğilip bükülebilirler. Düşüp kalkabilirler. İçten kahkahalar atabilirler. Büyürken sahip olduğumuz o enerji bariyeri yaşanılanlarla birlikte darbeler alır. Karanlık yanlarımız, üzüntülerimiz, öfkelerimiz, hayal kırıklığımız, gerginliklerimiz üst üste binen darbelerle güçlü bariyerimizi aşmaya başlar. Mutsuz bir yaşam sürdürdüğümüz müddetçe bariyerimiz hasar görmeye devam eder. Kötü beslendikçe, düzensiz bir hayat sürdükçe. Yorgun uykularla. Yetersiz uykularla. Emanet değil de bir kum torbasıymış gibi davrandığımız bedenimizle. Yaşam boyu bütün bu yanlışlar sebep olduklarımız veya olmadıklarımız, bariyerimizi yormaya ve yıkmaya devam eder.
Akıl, beden, ruh, kalp ve zihin birdir. Ve o darbeleri hepsi birlikte alır. Kalbimiz kırıldığında sadece hissettiğimizi biliriz ama bedenimizin nasıl etkilendiğini düşünmeyiz. Kötü uyandığımız bir sabah yaşadığımız kas ağrılarının gün boyu zihnimize neler yaptığının farkında olmayız. Bilseydik yapmazdık. Fark etseydik engel olmaya çalışırdık.
Sayfa 223Kitabı okudu
“Daren’in doğru düzgün bir sarayı bile yok.”
“Önemli değil.”
“Krallığı yok.”
“Benim var.”
“Varisi yok.”
“İkiz alevi var.”
“Nagueli yok.”
“Onun içinde bir ejderha yaşıyor.”
“Artık kanatları bile yok.”
“Novası var.”
Sayfa 175Kitabı okudu
“Efsaneler her zaman abartılarla doludur ve daima taraflı olmuştur. Aşk ise bir hikâyeyi akılda kalır kılmanın en dolambaçsız yoludur. Ne duyduysan bilmeni istediklerini duydun.” Daha ciddi bir hâl aldı. “Bu diyar kızım, bir kadının başkaldırısını kaldıramayacak kadar küstahdır. Ve cesareti kırmanın en tabii yolu da o yolda gidenlerin nasıl yolda perişan olduklarını anlatmaktır.”
Sözleri kemiklerime kadar işledi ve sadece kelimeleri bile daha önce bu diyarda kimsenin yapmadığı kadar irkilmeme neden oldu.
“Doğrusu dört yandan kuşatılmış olduğumdu. Ateş Krallığı’ndan ilk kez benim kadar ileri giden bir önce gördüler. Kendi krallığım bile beni durdurmak istedi. Çünkü bir kez öne geçeni herkes takip eder. Aşk bir masaldır, seçilecek tek şey kiminle işbirliği yapacağın diğer bir deyişle kiminle günah işleyeceğindir.” Bir şeyin altını çizmek isteyen gözleri kısıldı. “İblis tahtını su üzerine kurar.”
Sayfa 167Kitabı okudu
“Dur atık!” diye elimi kaldırdım. “Daren söylediklerini duyuyor musun? Bunu neden yaptın? Bütün bunları ne için riske atıyorsun?”
“Bana öyle bakma,” dedi. “Şaşırmış gibi davranma. Bu her şeyi senin için ilk kez riske atışım değil.”
Sayfa 143Kitabı okudu
"Böyle yaptılar, değil mi... Birisi çıktı ve bir arazinin etrafına bir çizgi çekti, sonra 'burası benim' dedi. Orası onun oldu. Sonra başka birisi bir yeri daha sahiplendi. Bir diğeri başka yeri daha... İlk 'burası benim' diyene yenildi dünya. Yaşamak için doğdukları topraklarda hak iddia edecek kadar aşağılıklardı, değil mi? Sonra herkes 'burası benim' demeye başladı. Dünya hepimizin değil miydi? Niye birbirimizden çaldık onu, hayvanları bile ormanlardan dışarı attık, 'burası da benim' dedik... Ağaçları yaktık, 'burası da benim' dedik... Bazı insanlar bazı insanlara bile 'bu benim' dedi, değil mi? Rengine göre, diline, dinine göre ayrıştırdılar bizi; 'sen onlardansın' dediler, 'sen bunlardansın', 'sen hizmet edeceksin' dediler, 'çünkü burası benim'... Birisi çıktı ve bir arazinin etrafına bir çizgi çekti, o çizgiyi geçemeyenler yenildi."
....................................... BÖLÜM IV .......................................
B Ü Y Ü I Ş I Ğ I
Sayfa 301 - Metis Yayınları, Yedinci Basım: Temmuz 2023Kitabı okuyor
Akıl ve güç yitip gittiği zaman bile değerbilirlik ve karşılıklı sevecenliğin insanoğlunun yüreğinde yaşamayı sürdürdüğüne tanıklık eden iki tuhaf beyaz çiçek var.
Sayfa 100Kitabı okudu
Hayat bir rüyadır derler, hem de çok berbat bir rüya- ama iyi gelmeyecek bir rüyaya daha dayanamam.
Şehit Askerimizin Acılı Eşi Anlatıyor
Ş.Ş: Eşinizin şehit haberini aldığınız o gün neler hissettiniz?
H.G: Neler hissetmedim ki? Eşimin şehit olduğu gün Ramazandı ve arife günü eşim ölmüştü. Biz onu toprağa verdiğimizde herkes bayram yapıyorken benim evimin direği yıkılmıştı, acılı yaslardaydım.
Sayfa 177
Sen yok olacaksın ama onların hiç haberi olmayacak
Seni çamur gibi işleyemediklerini fark ettiklerinde ellerini kirlettiğin hesabı senden soracaklar
sen hiç sevilmemiş olacaksın sevmeninde ne demek olduğunu hiçbir zaman anlayamayacaksın
İnsanları, kendi başlarına zaten yapmaları gereken şeyleri yapmaya yönlendirecek mesihlere, kurtarıcılara veya liderlere gerek yok.
Sayfa 35
Burada herkes, tarımınfelaket içinde olduğunu söyleyecektir. Pamuk s t o k u m u z g e ç e n y ı l k i m i k t a r ı n i k i - ü ç k a t ı n d a n fa z l a d ı r . B u ğ d a y ı n d e v r e den stoku iki yıl öncesinden yüzde 43 fazladır. Soya stoku gelecek yıl bu yıldan yüzde 60 fazla olacaktır. Satamıyoruz. Çünkü Avrupa Ortak Pazarı 20 yıl önce tarımda kendi kendine yeterli olmak için inşa edilmiştir. Fakat bu nokta geçilmiştir. Ortak Pazar 1960'lardaki yıllık 20 milyon
tonluk net hububat ithalatçılığı konumundan, 1980’lerde net hububat ihracatçısı konumuna gelmiştir. Bu amaçlanan kendi kendine yeterliliğin çok ötesindedir. Para yardımları ihracata yönelik çok artmış ve Amerikan üreticisiyle rekabet durumu yaratmıştır. Bizim üreticilerimiz, Avrupalı kapitalistlerin hazinelerine karşı mücadele vermek zorundadır.
Sayfa 214Kitabı okuyor
YİCEM SİZİ OFF
''Yesinler seni.''
''Ne yapsınlar beni?'' Bakışları bana döndü.
''Yesinler sarayını yani.''
O gece bir ışık kulesinde görünmeyen yıldızlara bakarak bir dilek tuttum, ejderhayı bir daha hiç yalnız bırakmamaya.
Sayfa 22Kitabı okuyor