30.12.2021⏳
Gecelerim, çarpan kocaman bir yürek gibi.
Saat üç buçuk.
Gecelerim aysız. Gecelerim pencereden süzülen gri ışığa gözünü kırpmadan bakıyor. Gecelerim ağlıyor, yastığım nemli ve soğuk. Gecelerim uzun, upuzun ve sürekli belirsiz bir sona doğru uzanıyor. Seni arıyorum, yanımdaki ufacik bedenini, soluğunu, kokunu arıyorum. Gecelerim, “Boşluk” yanıtını
Ah Doruk üzümlü kekim :'(
''Ben hiç o masalları dinlemek zorunda kalmadım. Ben mesela hiç prensesi kurtarmadım oyunun sonunda. Ben her zaman kurtarmak için koştuğum ve daima orada olduğunu bildiğim tek kişi için, senin için giydim hep o pelerini. Ama olmadı benim hırçın sevgilim, olmadı. Söz konusu sen olunca ne o pelerin oldu benim üzerime ne de süper kahramanlık. Ben anladım ki sadece ayakkabısını götürmek yetmiyordu külkedisinin. Doğru ayakkabıyı, doğru kişiye, doğru zamanda götürmeliydin. Benim bu hayatta tek bir doğrum vardı, Maya. Kirletmek istemediğim... Her zaman kenara sakladığım, her zaman herkesten sakındığım tek bir doğrum vardı. Benim o tek doğrum, bütün yanlışlarımı götürecek sandım. Ben, koskoca adam, bir hayal kurdum. Ben o hayale melek kanatları takıp ardına seni kondurdum. Ben ne zaman o kara deliğe düşsem bu hayale tutundum. Şimdi ilk defa, inandığım her şeyi kaybettiğimi iliklerime kadar hissediyorum. Sen artık uzaksın bana ve bunun mesafelerle bir ilgisi yok.''
O zamanlar gökyüzü biçilmiş buğday kokardı
Çiğnenmiş üzüm, mısır püskülü, bostan yaprağı
Toprak kokardı insan emeğiyle yoğrulmuş.
Rüzgâr serin sesli konuğuydu evlerin
Bulutlardan ağaçlardan saçlardan süzülen
Bir dirim duygusuyla doldururdu odaları
Yağmur ikinci adıydı akşamların
Günün yorgunluğu üzerine dökülen
Bir düş inceliğinde akardı sular
"Gecenin karanlığında şarkı söyleyen karatavuk...
Bu kırık kanatları al ve uçmayı öğren..."
Sayfa 22 - Koridor yayıncılıkKitabı okudu
Gecenin eseri “İkarus’a Ağıt”🪽
Babasının yardımı ile, kapatıldıkları labirentte kanat yapıp havalanan genç İkarus, fazlaca yükselip güneşe yaklaştığı için balmumu kanatları eriyor ve Ege’nin sularına düşüp hayatını kaybediyor.
"Bebeğim, inanılmaz derecede savunmasız gözüküyorsun. Ve bu beni de savunmasız kılıyor."
"Seni ne hâle getirdim, düşmüş prens..."
"Sen kendine bak, kovulmuş melek."
"Aslında kendini o gökyüzünden aşağı attı, ona kovulmuş melek dediniz."
"Melekler uçabilir."
"Kanatları kırılmış."
"O hâlde ben onu her zaman tutarım. Şimdi uyu artık, yarın kaldığın yerden devam edeceksin ve kastettiğim şey ağlamak değil Amelya."
"Nasıl yapacağımı da söylersin umarım."
"Sadece elimi tut, artık tek başına değilsin."
Sayfa 361 - Ephesus YayınlarıKitabı okudu
..Gecelerim beni aşkla tutuşturuyor. Saat dört buçuk. Gecelerim beni tüketiyor. Senin eksikliğini çektiğimi biliyorum ve gecenin tüm karanlığı bu gerçeği saklamaya yetmiyor. Bu gerçek, karanlıkta bir bıçak gibi parlıyor.Gecelerim sana uçabilmek, uykudan seni sarıp, sarmalayıp bana getirebilmek için kanatları olsun istiyor. Uykunda, yanı başında olduğumu hissedeceksin ve kolların sen uyanmadan beni saracak. Gecelerim öğüt vermiyor. Gecelerim uyanık görülen bir düş gibi seni düşünüyor Gecelerim üzülüyor ve yolunu yitiriyor. Gecelerim yalnızlığımı, tüm yalnızlıklarımı artırıyor Sessizliği, ancak benim içimdeki sesleri duyuyor. Gecelerim uzun, uzun, upuzun..."
Frida Kahlo-Aşk ve acı
Sayfa 229Kitabı okudu
